Rodzicom z Trójki Grupowej za ogromne zaangażowanie ♥

♥ Rodzicom Antka A. za podarowanie papieru ksero, przyniesione owoce i warzywa,

   znicze, wypranie dywanu z naszej sali, przygotowanie poczęstunku dla Babć

   i Dziadków, wypożyczenie lornetki do przedstawienia, przesłanie rakiety podczas

   pracy zdalnej,

   Mamie również za pomoc w czasie trwania warsztatów "Pluszowy Miś"
♥ Mamie Alexa za przyniesione znicze, przygotowanie poczęstunku dla Babć 

   i Dziadków
♥ Rodzicom Anastazji za pasjonujące warsztaty edukacyjne przybliżające tryb

    życia pszczół, korzyści płynące z ich hodowli, pracę pszczelarza oraz upominki:

   samodzielnie wykonane świece woskowe i miód
♥ Rodzicom Julki Ch. za: przyniesione owoce i warzywa, znicze, przygotowanie

   poczęstunku dla Babć i Dziadków
♥ Rodzicom Poli za przyniesione owoce i warzywa, znicze, pyszne świąteczne

   pierniczki dla grupy, ciastka dla dzieci na bal karnawałowy, przygotowanie
   poczęstunku dla Babć i Dziadków
♥ Rodzicom Julki D. za przyniesione znicze, przygotowanie poczęstunku dla
   Babć i Dziadków, aktywne przesyłanie prac plastycznych podczas pracy zdalnej
♥ Rodzicom Marcela za przyniesione owoce i warzywa, znicze, przygotowanie

   poczęstunku dla Babć i Dziadków
♥ Rodzicom Szymona za przyniesione znicze, przygotowanie poczęstunku dla
   Babć i Dziadków, aktywne przesyłanie prac plastycznych podczas pracy zdalnej
♥ Mamie Hani za wspaniałą organizację warsztatów krawieckich z okazji Święta

   Pluszowego Misia, Rodzicom za trud włożony w ich przygotowanie,
   za przygotowanie paczek mikołajkowych i zamówienie dekoracyjnych woreczków
♥ Rodzicom Nikoli za przyniesione znicze, przygotowanie poczęstunku dla Babć

   i Dziadków, faworki z okazji Tłustego Czwartku
♥ Rodzicom Antka N. za podarowanie bibuły, serwetek, klocków i pluszaków,
   przyniesione znicze
♥ Rodzicom Kornelii za przyniesione owoce i warzywa, znicze, przygotowanie

   poczęstunku dla Babć i Dziadków, wypożyczenie lornetki do przedstawienia 
♥ Mamie Ali za pomoc w zorganizowaniu spotkania ze strażnikiem miejskim
♥ Rodzicom Antka P. za przyniesione znicze, przygotowanie poczęstunku dla

   Babć i Dziadków
♥ Mamie Julki P. za przyniesione znicze, zajęcie się zakupem upominków dla

   dzieci z okazji Dnia Chłopaka, za nieocenioną pomoc przed oraz po uroczystości

   z okazji Dnia Babci i Dziadka, przygotowanie poczęstunku dla Babć i Dziadków,

   zajęcie się zakupem upominków z okazji Dnia Kobiet i udział w ich wręczeniu,

   aktywne przesyłanie prac plastycznych podczas pracy zdalnej
♥ Mamie Kacpra za przyniesione owoce i warzywa, znicze
♥ Mamie Przemka za przyniesione owoce i warzywa
♥ Rodzicom Gromka za przyniesione owoce i warzywa, znicze, Mamie za udział

   w spotkaniu czytelniczym urozmaiconym zagadkami z zakresu wiedzy przyrodniczej,

   za podarowanie łańcuchów choinkowych, za ciasteczka walentynkowe
♥ Rodzicom Jeremiego za przyniesione owoce i warzywa, naklejki motywujące

   dla grupy, przygotowanie poczęstunku dla Babć i Dziadków, przesłanie pracy

   plastycznej podczas pracy zdalnej,
   Mamie za udział w spotkaniu czytelniczym poświęconym różnym emocjom
   i sposobom radzenia sobie z nimi,
   Tacie za udział w spotkaniu przybliżającym dzieciom różnorodne sposoby
   wykonania zabawek, możliwość zabawy przyniesionymi przedmiotami,

   za organizację wycieczki do Liceum Plastycznego, możliwość obejrzenia wystawy

   zabawek i mebli, przybliżenie warsztatów działających w szkole
♥ Rodzicom Jakuba S. za przyniesione owoce i warzywa, znicze, przygotowanie

   poczęstunku dla Babć i Dziadków,
   Tacie za nieocenioną pomoc podczas wycieczki do Muzeum Wsi Lubelskiej 
♥ Rodzicom Leny za przyniesione znicze, naklejki dla grupy z okazji "walentynek",

   aktywne przesyłanie prac plastycznych podczas pracy zdalnej
♥ Rodzicom Karola za przyniesione znicze, przygotowanie poczęstunku dla
   Babć i Dziadków
♥ Rodzicom Tadzia za przyniesione znicze, przygotowanie poczęstunku dla
   Babć i Dziadków
♥ Rodzicom Jakuba W. za przyniesione owoce i warzywa, znicze, podarowanie

   grupie dodatków florystycznych, przekazanie opowiadań edukacyjnych,
   Mamie za wspaniałą organizację warsztatów "Stroiki bożonarodzeniowe",
   nieocenioną pomoc przed oraz po uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka,

   przygotowanie poczęstunku dla Babć i Dziadków

Drodzy Rodzice!

Z uwagi na szczególną sytuację, uniemożliwiającą naszym dzieciom korzystanie z zajęć i zabaw dydaktycznych w przedszkolu, zachęcamy do zaglądania do zakładki naszej grupy. Będziemy starały się pomóc Państwu w prowadzeniu z dziećmi działań edukacyjnych w domach, stworzeniu dla nich namiastki przedszkola. Zadbajmy o to, aby ten czas został dzieciom dobrze zagospodarowany. W zakładce pt. ZADANIA I ZABAWY DYDAKTYCZNE DLA DZIECI, znajdziecie Państwo linki do stron, gdzie można pobrać oraz wydrukować karty pracy, kolorowanki itp. Są tam także propozycje piosenek, wierszyków, takich, które dzieci już poznały w przedszkolu i należy je utrwalać oraz takich, których jeszcze poznać nie zdążyły. W razie jakichkolwiek pytań i wątpliwości można indywidualnie kontaktować się mailowo: k.wsk@op.pl , wrejmak@przedszkole.naleczow.pl   

KONSULTACJE Z NAUCZYCIELEM:

wtorek, godz. 10.00-11.00 za pośrednictwem e-mail: wrejmak@przedszkole.naleczow.pl 

lub

czwartek, godz. 12.00-13.00 za pośrednictwem e-mail: klewandowska@przedszkole.naleczow.pl

Szanowni Rodzice przedszkolaków!

Serdecznie zapraszamy Rodziców i Opiekunów do skorzystania z propozycji zabaw i aktywności

dla dzieci w ramach projektu Przedszkole WSiP ONLINE.

Nowe zestawy będziemy udostępniać sukcesywnie.

https://www.wsip.pl/przedszkole-wsip-online 

Rodzice, którzy nie odebrali kart pracy z przedszkola, znajdą tam również karty

"Plac zabaw - czterolatek" z podanymi stronami.

Nasze prace

 23 czerwca 2020 r.

Dziś Dzień Taty, wszystkim Tatom składamy najserdeczniejsze życzenia.

1 czerwca 2020 r.

"Hymn dzielnych dzieciaków" D. Rozwens, J. Gajda

Kiedy się boisz lub jest Ci źle,

głowa do góry, uśmiechnij się!

Gdy się uśmiechasz, pięknieje świat

– bez względu na to, ile masz lat!

Twoja najlepsza pani jest chora

i przez to nie chcesz iść do przedszkola?

Nie smuć się wcale, bo inne panie

bawią się z dziećmi już na dywanie.

Może to będzie wspaniały dzień,

wszystkie smuteczki więc odsuń w cień.

Kiedy choroba Ci się przydarza,

dlaczego boisz się iść do lekarza?

On przecież sprawdzi, co Ci dolega,

przepisze leki takie, jak trzeba.

A gdy zaleci serię zastrzyków?

Śmiało je weźmiesz – no i po krzyku!

Na placu zabaw Filipek stoi.

Nie zna tu dzieci, trochę się boi…

Kiedyś miał przecież tylu przyjaciół,

po przeprowadzce kumpli utracił.

Nie martw się jednak, mój przyjacielu,

tu także poznasz kolegów wielu!

Gdy coś się zmienia, to wpadasz w złość,

bo nagłe zmiany przykre są dość!

Powstrzymać zmian tych raczej nie zdołasz,

temu, co nowe, dzielnie staw czoła.

Podobnie jak treser oswaja tygrysa,

tak Ty swoje lęki oswajaj od dzisiaj!

26 maja 2020 r.

Dziś Dzień Mamy, wszystkim Mamom składamy najserdeczniejsze życzenia.

Informujemy, że od 25 maja propozycje zabaw i zajęć zamieszczane będą

w zakładce NAUCZANIE ZDALNE (GRUPA I, II, III)

(pod Grupy w roku 2019/2020)

Witajcie w kolejnym tygodniu

Drodzy Rodzice,

Czterolatek jest dość chwiejny emocjonalnie – mogą zdarzać się sytuacje, kiedy rzewnie płacze, a po chwili śmieje się do rozpuku. Nie rozumie swoich emocji, dlatego warto z nim rozmawiać, by wyjaśnić, co w danej chwili odczuwa i dlaczego. Ważne jest, by nie mówić, że przeżywane przez niego uczucia są złe lub nieważne. Dziecko zaczyna się też buntować – to, co mówią dorośli często budzi jego sprzeciw. Nie potrafi jeszcze odróżnić prawdy od fikcji, a rozwijająca się wyobraźnia może sprawić, że nasilają się lęki. Pojawiają się u niego takie emocje jak duma, zazdrość, zakłopotanie, wina, wstyd. Kształtuje się sumienie.

Pięciolatek ma świadomość tego, co jest prawdziwe i tego, co na niby, szuka pochwały i uznania ze strony dorosłych i rówieśników, pokazuje silną potrzebę niezależności. Lepiej panuje nad emocjami, a krzyki i płacz zastępuje obrażanie się, udawanie choroby, marudzenie lub używanie brzydkich słów.

Drogie Dzieci,

W tym tygodniu porozmawiamy o wrażeniach i uczuciach, będziemy je nazywać, odczytywać, co czują inni i szukać sposób, by radzić sobie kiedy odczuwamy trudne i nieprzyjemne emocje. Porozmawiamy też o smutku, strachu oraz złości i o sposobach radzenia sobie w takich chwilach.

 MIŁEJ ZABAWY!

W tym tygodniu wykonujemy karty pracy ze stron: 37, 38.

Propozycje zabaw i zajęć z języka angielskiego (poniedziałek, wtorek)  i religii (środa, czwartek)

zamieszczone są w zakładce Zajęcia wspomagające rozwój dzieci. Zachęcamy do skorzystania.

PIĄTEK 22.05.2020 R.

TEMAT DNIA: JAKIE EMOCJE PRZEŻYWAJĄ PRZEDSZKOLAKI?

1. Rozwiązywanie zagadek dotyczących emocji.

    Rodzic czyta dziecku zagadkę, dziecko ma za zadanie odgadnąć jaka to emocja i nazwać ją: złość,

    radość, smutek, strach.

    Jeśli dziecko ma kłopot z nazywaniem emocji można w zabawie posłużyć się obrazkami jako

    pomocą do odgadnięcia zagadek

    a) Jaka to emocja? Powiedzcie dzieci -

        Rączki wymachują, ciało w górę leci.

        Oczy jak iskierki się zapalają.

        Wszystkie ząbki usta odkrywają. (RADOŚĆ)

    b) Mówią o nim, że ma wielkie oczy.

        Gdy się do naszego umysłu wtoczy.

        Trzęsie nami śmiało

        I paraliżuje całe ciało. (STRACH)

    c) Usta jak podkówka odwrócona.

        Często łezka w oku zakręcona.

        Wygląd twarzy tej dziewczyny,

        Jakby najadła się cytryny. (SMUTEK)

    d) Gdy się w nasze serce wkrada,

        To naszymi myślami włada.

        Marszczy nam nosek, oczy i czoło.

        Tupie nóżką i rączką grozi wkoło. (ZŁOŚĆ)

2. Quiz "Rozpoznajemy emocje"

    https://czasdzieci.pl/quizy/quiz,500632-rozpoznawanie_emocji.html

    Należy wybrać poprawną odpowiedź spośród trzech (rodzic czyta odpowiedzi).

    Po zaznaczeniu prawidłowej odpowiedzi, pojawi się kolejne zdjęcie z emocją do odgadnięcia).

3. Teraz trochę ruchu. Poćwicz razem z mamą lub tatą.

    Do ćwiczeń potrzebne będą małe maskotki, kosz lub pudełko do wrzucania maskotek, 2 balony

    nie nadmuchane mocno lub niewielkie piłki, piłka.

    Wykonujcie ćwiczenia zamieszczone w filmie.

    https://www.youtube.com/watch?v=gOLWLBuXQxU

4. Posłuchaj opowiadania R. Piątkowskiej "Zły sen"

    - Jak ja nie lubię, gdy śni mi się ten pies. Jest duży, czarny i zły. Stoi na mojej drodze i warczy.

      Gdy unosi górną wargę, widać białe, ostre kły. Ale najgorsze są jego oczy, niespokojne i błyszczące.

      Śledzi nimi każdy mój ruch. We śnie na widok tego psa ogarnia mnie taki strach, że nie mogę

      uciekać ani wzywać pomocy. Mogę tylko płakać, więc robię, co mogę.

      Tej nocy znowu czarny pies pojawił się przede mną. Wydawał się większy i bardziej groźny niż zwykle.

      Przysłoniłem oczy ręką, żeby go nie widzieć i głośno zapłakałem.

      Obudził mnie głos taty:

    - Tomku, to tylko zły sen. Śnił Ci się ten pies, prawda?

    - Tak, to znowu on- chlipałem. - Tato, zostań ze mną. Jak będziesz blisko, to on nie wróci.

    - Będzie się bał – poprosiłem...

    - W porządku - tata uśmiechnął się i otulił mnie pierzyną.

    - Bałem się tego psa, więc pomyślałem, że najlepiej będzie, jak nie zmrużę już oka do rana.

    Ledwo tak postanowiłem, natychmiast zasnąłem. Pies też chyba zasnął, bo tej nocy nie pojawił się

    już w moim śnie. Nie dał jednak o sobie zapomnieć, bo cały czas słyszałem jego ponure warczenie.

    Co gorsza, słyszałem je również rano, gdy już się obudziłem. Dopiero po chwili dotarło do mnie,

    że ten okropny dźwięk wydaje z siebie mój tata. Okryty kocem, chrapał w fotelu tuż obok mojego łóżka.

    - Nie do wiary, że można spać i jednocześnie tak strasznie hałasować - pomyślałem i cichutko

      wymknąłem się z pokoju.

    - W kuchni krzątała się mama. Zanim postawiła na stole śniadanie, opowiedziałem jej mój sen.

       Na koniec dodałem:

    - Ten pies jest paskudny i nie wiem, czemu ciągle się mnie czepia.

    - Wiesz, w tej sytuacji dziwię się, że nie poprosiłeś o pomoc Zmorka. - mama pokręciła głową

       z niedowierzaniem.

    - Kto to jest ten Zmorek? - spytałem zaskoczony.

    - Och, Zmorek to taka dziwna postać. Najbardziej ze wszystkiego przypomina jamnika.

      Wielkiego, latającego jamnika. Z aksamitnymi skrzydłami, okrągłym brzuszkiem i wąskim pyszczkiem.

      Nie jest piękny, ale jest bardzo pożyteczny. Zmorek zjada złe sny. Na zawołanie pożera je, jakby to był

      makaron. Wciąga koszmary i zjawy, nawet te najdłuższe i najstraszniejsze. Mlaska przy tym i niestety

      czasem mu się odbija, ale wtedy po złych snach nie ma już ani śladu.

      A Zmorek krótkimi łapkami gładzi brzuszek i już rozgląda się za następnym nieszczęśnikiem, którego

      męczą nocne zmory.

    Dlatego gdy następnym razem przyśni Ci się ten okropny pies, to zawołaj: ,,Zmorku, tutaj!”, a on nadleci

    w jednej chwili. Zje twój zły sen, jakby to było ciastko z kremem. Wiem, co mówię, bo sama też nie raz

    wzywałam Zmorka i nigdy nie zawiódł.

    - Tobie, mamusiu, też śnił się czarny pies?- spytałem zdziwiony.

    - No, niekoniecznie pies. Śniły mi się inne okropieństwa.

    - Jakie? Jakie?- chciałem wiedzieć.

    - Na przykład, że wygrałeś konkurs na najbardziej upartego chłopczyka na świecie.

      Albo, że w twoim przedszkolu wydano zakaz gotowania zupy jarzynowej, a dzieci karmiono

      wyłącznie chipsami i czekoladą - wyliczała mama.

    - Ale to nie są żadne koszmary! Sam chciałbym mieć takie piękne sny!

      Dziwię się, że Zmorek w ogóle chciał je zjeść!- zawołałem.

    - Jemu tam wszystko jedno. Pożarł wszystko co do okruszyny. Mlasnął jęzorem i odleciał.

    Gdy mama powiedziała mlasnął jęzorem, przyszła mi do głowy pewna piękna myśl.

    - Mamo, czy ten Zmorek pojawia się tylko we śnie? Czy nie mógłby przylecieć choć raz do

      przedszkola? Gdybym zawołał: ,,Zmorku, tutaj!” i pokazał mu Jolkę, dałby radę wciągnąć ją

      jak makaron? Bo ona ciągle pokazuje mi język, mlaska przy stole i chwali się, że już dwa razy była

      w szpitalu. No, jak myślisz, Zmorek mógłby to zrobić dla mnie? spytałem z nadzieją w głosie.

    - Nie, na pewno nie. On może przyjść tylko we śnie. Zje złego, czarnego psa, ale Jolki nie tknie

      - wyjaśniła mama.

    - A tak w ogóle, to dlaczego ja nie byłem jeszcze w szpitalu?- spytałem ze złością.

    - Mama, zamiast odpowiedzieć po ludzku, wzniosła oczy do nieba.

      A ja pomyślałem, że jeśli Zmorek nie może przylecieć do przedszkola, to trudno.

      Za to, jeśli przyśni mi się Jolka to go zawołam i Zmorek zrobi, co do niego należy.

      Fajnie jest mieć takiego kolegę. Dobrze, że mama mi o nim powiedziała.

      Teraz nie mogę się doczekać, kiedy znowu przyśni mi się ten czarny pies.

     Rodzic zadaje dziecku pytania:

    - Jakiego snu bał się Tomek?

    - O co chłopiec prosił tatę, gdy obudził się w nocy, bo znów przyśnił mu się ten pies?

    - Dlaczego, mimo że chłopiec spał z tatą, wciąż słyszał warczenie?

    - Co poradziła Tomkowi mama na jego sen o złym psie?

    - Co robił Zmorek?

    - Co trzeba zrobić, by pojawił się Zmorek?

    - Kto pomógł Tomkowi poradzić sobie ze złym snem?

    - Jak Wy radzicie sobie, gdy się boicie?

5. Pobaw się z Rodzicami w ,,Uczuciowe kalambury”

    Do tej zabawy możecie wykorzystać obrazki (karty - zabawa w kalambury do pobrania w:

    przykładowe karty pracy do tematu Wrażenia i uczucia) lub narysować buźki z emocjami

    na karteczkach. Kartki wkładamy do pudełka.

    Zabawa polega na tym, że jedna osoba losuje karteczkę z narysowaną emocją z pudełka

    (nie pokazuje obrazka innym) i ma za zadanie całym swoim ciałem ją pokazać.

    Pozostali uczestnicy zgadują o jaką emocję chodzi. Po odgadnięciu następuje zamiana ról.

    Możemy liczyć ilość odgadniętych emocji stawiając po każdej wygranej jedną zakrętkę/klocek, itp.

    przed sobą. Na zakończenie zabawy liczymy, kto ma najwięcej punktów - ta osoba wygrywa.

 ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

CZWARTEK 21.05.2020 R.

TEMAT DNIA: WCZUWAMY SIĘ W EMOCJE

1. Zabawa dydaktyczna "Co czuł bohater?"

    Obejrzyj przedstawione poniżej obrazki.

           Powiedz, co czują dzieci przedstawione na obrazkach?

2. Pobawcie się w znaną zabawę ,, Piłka parzy”

    Do naszej zabawy nie potrzebujemy wcale piłki - możemy wziąć maskotkę lub poduszkę.

    Ustalamy z dzieckiem, że w tej zabawie są wygrani i przegrani, ale tłumaczymy, że przegrywanie,

    tak jak wygrywanie jest naturalne i gdy się przegra nie należy się smucić, ponieważ jest zawsze szansa,

    że następnym razem wygramy. Tłumaczymy, że każdy człowiek czasem wygrywa, a czasem

    przegrywa, ale nigdy nie należy się poddawać.

    Następnie naprzemiennie rodzic wraz z dzieckiem rzucają do siebie wypowiadając głośno konkretną

    nazwę emocji. Ustalamy jednak, że jedna emocja będzie nas parzyła, np. złość. Jeśli osoba powie:

    ,,ZŁOŚĆ” - wtedy nie należy łapać piłki, kto mimo to, złapie piłkę - przegrywa.

    Możemy również sami ustalać, co nas będzie parzyło: możemy dodawać emocje, które będą nas

    parzyły w celu rozwijania pamięci u dziecka.

3. Posłuchaj piosenki "Nasze emocje" z repertuaru Śpiewające Brzdące

    https://www.youtube.com/watch?v=kRJFN6V7TB4

     Słowa piosenki:

    Refren: Radość, smutek, złość i strach.

                 Tyle uczuć mieszka w nas.

                 To emocje nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.

    I zwrotka: Płyną z serca spontanicznie.

                     Od kołyski w nas mieszkają.

                     I się zdarza bardzo często, że o sobie znać nam dają.

    Refren: Radość, smutek, złość i strach.

                 Tyle uczuć mieszka w nas.

                 To emocje nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.

    II zwrotka: Nie ma wcale nic w tym złego,

                      że się czasem zezłościmy,

                      że czujemy wstyd lub smutek.

                      My z tym sobie poradzimy!

    Refren: Radość smutek złość i strach.

                 Tyle uczuć mieszka w nas.

                 To emocje nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.

    III zwrotka: Wygonimy wszystkie strachy,

                      damy w kość okropnej złości.

                      I zadbamy by najwięcej,

                      było śmiechu i radości.

     Refren: Radość smutek złość i strach.

                  Tyle uczuć mieszka w nas.

                  To emocje nasze są, które wyjść na zewnątrz chcą.

     Po wysłuchaniu utworu możemy porozmawiać z dziećmi:

      - Jakie emocje odczuwamy?

      - Kiedy czujemy: radość, złość, strach, smutek?

      - Czy wszyscy odczuwamy emocje?

4. Posłuchaj wiersza D. Gellner „Zły humorek”
    Jestem dzisiaj zła jak osa!
    Złość mam w oczach i we włosach!
    Złość wyłazi mi uszami
    i rozmawiać nie chcę z wami!
    A dlaczego? Nie wiem sama.
    Nie wie tata, nie wie mama...
    Tupię nogą, drzwiami trzaskam
    i pod włos kocura głaskam.
    Jak tupnęłam lewą nogą,
    nadepnęłam psu na ogon.
    Nawet go nie przeprosiłam -
    taka zła okropnie byłam.
    Mysz wyjrzała z mysiej nory:
    - Co to znowu za humory?
    Zawołałam: - Moja sprawa!
    Jesteś chyba zbyt ciekawa.
    Potrąciłam stół i krzesło,
    co mam zrobić, by mi przeszło!?
    Wyszłam z domu na podwórze,
    wpakowałam się w kałużę.
    Widać, że mi złość nie służy,
    skoro wpadłam do kałuży.
    Siedzę w błocie, patrzę wkoło,
    wcale nie jest mi wesoło...
    Nagle co to? Ktoś przystaje.
    Patrzcie! Rękę mi podaje!
    To ktoś mały, tam ktoś duży -
    Wyciągają mnie z kałuży.
    Przyszedł pies i siadł koło mnie,
    kocur się przytulił do mnie,
    mysz podała mi chusteczkę:
    - Pobrudziłaś się troszeczkę!
    Widzę, że się pobrudziłam,
    ale za to złość zgubiłam
    Pewnie w błocie gdzieś została,
    NIE BĘDĘ JEJ SZUKAŁA!

5. Rozmowa na temat "Jak radzić sobie ze złością?"

    Rodzic pyta dziecko:
    - W jaki sposób okazujemy złość?
    - Co to znaczy, że ktoś wychodzi z siebie ze złości?
    - Jak można sobie radzić z uczuciem złości?

    - Opowiedz o swojej złości: Jestem zły (zła), wtedy, kiedy... – dziecko kończy zdanie według

      własnego pomysłu.

6. Wykonanie plakatu "Gdzie mieszka złość?"

    Do zabawy potrzebny będzie duży arkusz szarego papieru. Dziecko kładzie się na papierze a rodzic

    obrysowuje kontur postaci.

    Jeżeli nie macie tak dużego papieru, by zmieściła się cała Wasza postać, możecie narysować siebie

    na kartce papieru lub kredą na chodniku.

    Gdy postać jest już gotowa - zaznacz wybranym przez siebie kolorem, w których częściach ciała

    odczuwasz złość. Następnie rodzic z dzieckiem omawia gdzie, odczuwa ono złość, jaka to część ciała.

  ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

ŚRODA 20.05.2020 R.

TEMAT DNIA: SKĄD SIĘ BIORĄ ŁZY?

1. Jeżeli masz w domu karty pracy, otwórz książkę na stronie 38.

    Kartę znajdziesz także tutaj KARTA s. 38

    Wyszukaj 7 różnic między obrazkami i zaznacz je X na dolnym obrazku.

    Jeżeli nie masz książki w domu - wskaż różnice na ekranie monitora.

2. Zabawa ruchowa „Pogodowe symbole uczuć” .

    Do zabawy potrzebne będą kartoniki z symbolami pogody: słońce, deszcz, burza.

    Rodzic podnosi do góry obrazek z symbolem, zadaniem dziecka jest pokazać odpowiedni nastrój, np.

    słońce - dziecko okazuje radość, spokojnie spaceruje, twarz kieruje ku słońcu, uśmiecha się;

    deszcz - smutne powolne kroki, okazywanie stanu emocjonalnego jakim jest smutek;

    burza - bieg, tupanie, okazywanie miną złości.

    Pozwalamy dziecku na dużą swobodę w okazywaniu emocji adekwatnych do symboli.

    Kończymy zabawę na dobrym nastroju - słońcu.

3. Zabawa matematyczna"Gramy w sudoku"

    Spójrz na planszę poniżej. Ułożone są na niej nakrętki w czterech kolorach.

    W każdym rzędzie znajdują się puste pola. W tych pustych polach będziemy układać nakrętki z dołu

    strony. Pamiętaj o tym, że kolory w poszczególnych wierszach i kolumnach nie mogą powtarzać się.

    Możesz to zadanie wykonać na monitorze lub wykonać planszę na kartce i umieścić na niej kolorowe

    nakrętki lub klocki.

     Możecie tworzyć własne kombinacje.

4. Aktywne słuchanie opowiadania D. Krawczyńskiej „Smutek Adasia”.

    Rodzic czyta dziecku opowiadanie, przerywając w oznaczonych fragmentach i kierując do dziecka

    podane pytania.

    Nowy, jasny dzień obudził mieszkańców Adasiowego domu. Rodzice już wstali i krzątali się

    pochłonięci porannymi obowiązkami. Co pewien czas mama lub tata budzili synka i nakłaniali do

    wstania z łóżka.

    - Nie chcę dziś iść do przedszkola - jęczał malec, naciągając kołdrę na głowę, jakby zabieg ten miał

      spowodować, że stanie się niewidzialny.

    Niestety, żadne czary-mary nie działały i w końcu zniecierpliwiony tata podjął rozmowę z synem.

    - Adasiu, zbieraj się i to żwawo, bo jest coraz później i wszyscy się spóźnimy, ty do przedszkola,

      a my z mamą do pracy! Chyba powinieneś chodzić wcześniej spać skoro rano są takie problemy.

    Gdy tata skończył swoją przemowę, usłyszał chlipanie wydobywające się spod kołdry.

    - Nie wstanę, nie pójdę do przedszkola, zostanę sam, chcę być sam, uuu! - Płakał coraz głośniej Adaś.

      Tata stanął w bezruchu i popatrzył na synka z niepokojem.

    „Coś musi być na rzeczy - pomyślał - przecież Adaś to taki radosny dzieciak.

    Zwykle wędruje do przedszkola z uśmiechem na ustach i chce jak najszybciej znaleźć się wśród dzieci.

    Najchętniej bawi się z Radkiem, który jest jego najlepszym kolegą”.

  Dlaczego zachowanie Adasia zaniepokoiło tatę?

Jakie uczucia towarzyszyły chłopcu tego ranka?

    Słysząc płacz synka, do pokoju wbiegła mama.

    - Adasiu, jeśli coś się stało w przedszkolu, powiedz nam o tym. Spróbujemy ci pomóc.

      A może po prostu miałeś zły sen albo źle się czujesz? Sprawdzę, czy nie masz gorączki.

    Pełna obaw mama podeszła do Adasia i dotknęła czoła chłopca.

    - Moje ciało, brzuch, nogi i ręce są zdrowe, tylko w głowie i w serduszku mam taki, takie, taką…

      przykrość! - zawołał chłopiec głosem pełnym dziecięcego cierpienia.

    Po chwili wydał głębokie, długie westchnienie i zaskoczony poczuł ulgę, zupełnie jakby spadł z niego

    ogromny ciężar.

Dlaczego po tym, jak Adaś powiedział rodzicom o swoich emocjach, odczuł ulgę

i poczuł się, jakby zdjął z siebie wielki ciężar?

Od czego może zależeć poziom naszego smutku?

    - Ooo, to poważna sprawa. - Zasmucił się tata. - Czy możesz nam powiedzieć, skąd się ta przykrość

      wzięła? Jak możemy ci pomóc?

    - Wiecie, że jestem już duży, prawda? - Nareszcie Adaś był w stanie spokojnie mówić.

    Tata w odpowiedzi kiwnął głową, a mama uniosła brwi.

    - Pani Basia tłumaczyła nam w przedszkolu, że takie sprawy powinniśmy już załatwiać z kolegami

      samodzielnie, ale ja jeszcze trochę nie umiem. - Chłopiec spuścił głowę i przytulił się do rodziców.

    - Och, synku, przecież, o ile znam panią Basię, to zawsze pomaga wam w kłopocie.

      Czego nie potrafisz jeszcze, Adasiu? - spytała mama, zerkając ukradkiem na zegarek.

    Wprawdzie tego typu rozmowa powinna się odbyć wtedy, gdy nikt już nigdzie się nie śpieszy, ale tak

    ogromny smutek nie powinien czekać.

    - Nie umiem zrobić tak, żeby było mi wesoło, kiedy mój najlepszy kolega już się ze mną nie bawi,

      tylko z Piotrkiem, który ma nowego robota. On się nazywa Champion i wszystko potrafi.

      Mówiłem Radkowi, że wymyśliłem fajną zabawę, ale powiedział, że najlepsze rzeczy robi Champion.

    - Pełen żalu głos Adasia rozbrzmiewał w pokoju.

    - Myślę, że najlepszym rozwiązaniem będzie rozmowa z panią Basią - powiedziała zdecydowanym

      głosem mama i pomogła synkowi się ubrać i wsiąść do samochodu.

O czym chcą porozmawiać rodzice Adasia z panią Basią?

Co może zrobić pani Basia?

    Rodzice poprosili panią, żeby zachęciła Adasia do rozmowy. Rzeczywiście, jeszcze przed zajęciami

    chłopiec opowiedział swojej pani o smutku, który zamieszkał w jego sercu i głowie.

    Pani Basia poprosiła wszystkie dzieci, żeby usiadły w kole i wysłuchały opowieści kolegi.

    Początkowo Adaś czuł się trochę zawstydzony - przecież bardzo chciał być już duży i samodzielnie

    rozwiązywać swoje problemy, ale w końcu, od czego są rodzice, koledzy, koleżanki i ukochana pani?

    Po prostu czasem trzeba poprosić o pomoc. Od czasu do czasu dorośli też tak robią.

    Dzieci słuchały wyjątkowo uważnie opowieści Adasia o swoim wielkim problemie, a gdy skończył,

    uniosło się mnóstwo rąk. Każde dziecko koniecznie chciało zabrać głos. Okazało się bowiem, że

    od czasu do czasu każdy przeżywa różne smutne wydarzenia, a już to, że najlepszy kolega czy

    koleżanka odmawia zabawy, niestety zdarza się bardzo często. Na koniec rozmowy odezwał się Radek.

    - Adasiu, wiesz? Champion Piotrka dużo potrafi, ale najlepsze pomysły masz ty!

   Teraz Adaś poczuł, jak w jego serduszku robi się coraz cieplej, a po policzku spływa nieduża łezka.

   Tym razem była to łza radości. 

 Jak to się stało, że smutek Adasia zamienił się w radość?

Jakie mogą być powody smutku? Jak sobie z nim radzić?

5. Wykonanie "Butelki na smutki”.

    Potrzebne materiały: butelka, kolorowy papier samoprzylepny, gotowe elementy samoprzylepne,

                                      plastelina.

    Zadaniem dziecka jest przyozdobienie, w dowolny sposób, swojej butelki na smutek.

    Kiedy butelka będzie przyozdobiona, dziecko nabiera głęboko powietrza, a następnie wpuszcza

    z całej siły je do wnętrza butelki i szybko ją zakręca. W ten sposób smutek znalazł się w środku butelki.

    Można wypuścić go za okno. Albo może pozostać w butelce.

    Jest to miejsce, w którym rodzic wytłumaczyć może dziecku, że smutek jest nieprzyjemnym odczuciem,

    ale jak każda emocja jest nam bardzo potrzebna, nie skrzywdzi nikogo. I nie jest on zły.

    Smutek powoduje, że poznajemy samych siebie. Możemy wtedy płakać bądź odwrotnie,

    nie odzywać się do nikogo. I to jest dobre. Ponieważ smutek będzie nam towarzyszył w naszym życiu.

    I musimy się go po prostu nauczyć.

               Czy wiesz po są łzy i skąd się biorą?

    Łzy są nam również potrzebne. Nawilżają i oczyszczają oko, chroni je przed zarazkami.

    Łzy składają się głównie z wody, niewielkiej ilości soli (dlatego są słone) i substancji bakteriobójczych.

    Nad oczami znajdują się dwa gruczoły, które stale produkują łzy. Stamtąd łzy spływają kanalikami,

    a ich nadmiar odprowadzany jest do nosa (dlatego gdy płaczemy, musimy wydmuchać nos).

    Więcej łez produkowanych jest, gdy oko zostanie podrażnione, np. ktoś nas ukłuje palcem, spojrzymy

    na słońce lub gdy przeżywamy silne emocje, np. radość, smutek.

    Czasem nawet smutne wspomnienie powoduje nagromadzenie łez.

 ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

WTOREK 19.05.2020 R.

TEMAT DNIA: JAK RADZIĆ SOBIE Z EMOCJAMI?

1. Zabawa dydaktyczna ,,Co to za emocja?”

    Spójrz na obrazki przedstawione poniżej. Nazwij emocję, która odpowiada mimice osób na obrazkach.

2. A teraz trochę ruchu - zestaw ćwiczeń porannych:

     a) "Berek-stójka" - dziecko jest berkiem, otrzymuje niewielką miękką piłkę (można ją zastąpić zwiniętym

         w kulkę szalikiem, czapką). Pozostali uczestnicy uciekają przed berkiem.

         Gdy dziecko - berek krzyknie Stop, wszyscy zatrzymują się.

           Berek rzuca piłkę w wybraną osobę. Jeśli trafi - ta osoba staje się berkiem.

     b) "Przekraczanie linki" - rodzic wiąże linkę ok. 30 cm nad podłogą i np. przymocowuje ją do dwóch krzeseł.

         Dziecko przekracza linkę tak, by jej nie dotknąć.

     c) "Drabinka" - rodzic rozkłada na dywanie sznurki (mogą to być: apaszki, szaliki, skarpety, itp.) w taki

         sposób, by utworzyły drabinkę. Zadaniem dziecka jest przebiegnięcie z wysoko uniesionymi kolanami,

         tak, by nie nadepnąć na żaden szczebelek.

3. Posłuchaj wiersza J. Papuzińskiej "Czarna jama"

     Nie wie tata ani mama,

    że jest w domu czarna jama...
    Czarna, czarna, czarna dziura
    bardzo straszna i ponura.
    Gdy w pokoju jestem sam
    lub gdy w nocy się obudzę,
    to się boję spojrzeć tam.
    tam jest chyba mokro, ślisko,
    jakby przeszło ślimaczysko...
    Musi żyć tam wstrętne zwierzę,
    co ma skołtunione pierze,
    i do łóżka mi się wepchnie!
    To jest gęba rozdziawiona,
    wilczym zębem obrębiona,
    coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie
    i ta gęba się zatrzaśnie...
    Ła!
    Ojej tato, ojej mamo,
    uratujcie mnie przed jamą!
    Nie zamykaj, mamo, drzwi,
    bo jest bardzo straszno mi.
    A w dodatku
    w tamtej jamie
    coś tak jakby mruga na mnie,
    że mam przyjść...
    Może tkwi tam mała bieda,
    która rady sobie nie da?
    Którą trzeba poratować?
    Może leżą skarby skrzacie?
    Więc podczołgam się jak kot.
    Ja – odważny, ja – zuchwalec
    wetknę w jamę jeden palec.
    I wetknąłem aż po gardło,
    ale nic mnie nie pożarło.
    Więc za palcem wlazłem cały.
    Wlazłem cały!
    No i już.
    Jaki tu mięciutki kurz.
    Chyba będę miał tu dom.
    Chyba to jest pyszna nora,
    nie za duża, lecz dość spora.
    Latareczkę małą mam.
    Nie ma w domu

     żadnych jam!

                Rodzic zadaje dziecku pytania:

                - Co czuł chłopiec i dlaczego?

                - Czego się bał?

                - O co prosił rodziców?

                - Jak się zakończył wiersz?

                - Co się stało?

                - Jaki znalazł sposób na pozbycie się lęku?

                - Co mu pomogło?

                - Dlaczego boimy się ciemności?

4. Burza mózgów - Podaj swoje pomysły na oswojenie strachu.

     Rodzic rozmawia z dziećmi o tym, czego się boją, co im pomaga przezwyciężać strach.

5. Narysuj lub namaluj swój strach. Spróbuj wymyśleć, jak może wyglądać strach.

     Możesz też narysować to, czego przestraszyłaś/przestraszyłeś się ostatnio.

6. Pobaw się z mamą lub tatą w „Wystraszonego kotka”

     Dziecko jest przestraszonym kotem, rodzic jego właścicielem. Zadaniem właściciela jest uspokojenie,

    pocieszenie kotka. Po wykonaniu zadania zamiana ról.

     (zabawa ma na celu uwrażliwienie dziecka na uczucia innych osób oraz zachęcanie do podejmowania

    przez niego prób pomocy i wsparcia w obliczu przeżywanego strachu, a także szukania w takich

    sytuacjach wsparcia i pomocy).

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

PONIEDZIAŁEK 18.05.2020 R.

TEMAT DNIA: EMOCJE - CO TO TAKIEGO?

1. Dzisiejszy dzień proponuję rozpocząć od obejrzenia krótkiej bajki o emocjach 

    (Polski program UBU).

    https://www.youtube.com/watch?v=TcLK9ZBUsDs

2. Zabawa "Co mówi lusterko?"

    Wiecie już, co to są emocje i w jaki sposób je wyrażamy.

    Poproście Rodziców o lusterko i pobawcie się w robienie różnych min: smutna, wesoła, zdziwiona,

    przestraszona. Rodzic również może pokazywać emocje swoją twarzą, a dziecko może te emocje

    odczytywać i na odwrót.

3. Zabawa dramowa "Podróż do Krainy: złości, radości, smutku, strachu"

    Wyruszamy razem z rodzicami na wycieczkę do tajemniczej krainy.

    Wsiądźcie do samolotu, zapnijcie pasy bezpieczeństwa i... lecimy.

    Podczas podróży naśladujcie ruchy zgodnie ze wskazówkami.

    a) Jesteśmy w KRAINIE RADOŚCI.

        Jest piękna pogoda, świeci słońce, widać kolory, mieszkańcy wesoło podskakują 

        (ilustrujemy ruchem, ciałem, gestem emocję).

        Śmiejemy się, jak panowie: ho, ho, ho, panie: ha, ha, ha, dziewczynki : hi, hi, hi, chłopcy: he, he, he.

    b) Wsiadamy do samolotu i lecimy dalej.

        Nagle robi się ciemno, słońce przestaje świecić a świat jest szary i bury.

        Dotarliśmy do KRAINY SMUTKU.

        Mieszkańcy tej krainy stale chodzą smutni, nic im się nie chce robić, siedzą, leżą….

        (ilustrujemy ruchem, ciałem, gestem emocję).

        Rodzic pyta: Czy smutek jest nam potrzebny? A co możemy zrobić, żeby poprawić sobie humor,

        kiedy jesteśmy smutni? (np. zaśpiewać piosenkę, uśmiechnąć się, przytulić do mamy lub taty,

        do ulubionej zabawki, rozśmieszyć).

              Można także pobawić się w masażyk, który znacie z piątku:

        Idą słonie (kładziemy na przemian całe dłonie na plecach)

        potem konie (uderzamy delikatnie piąstkami)

        panieneczki na szpileczkach (stukamy palcami wskazującymi)

        z gryzącymi pieseczkami (delikatnie szczypiemy)

        świeci słonko (dłońmi zataczamy koła)

        płynie rzeczka (rysujemy linię)

        pada deszczyk (stukamy wszystkimi palcami)

        czujesz dreszczyk? (łaskoczemy)

    c) Wsiadamy do samolotu i lecimy dalej. Nagle w oddali słychać błyskawice, niebo w pewnym

        momencie aż robi się czerwone.

        Dotarliśmy do KRAINY ZŁOŚCI. Ludzie w tej krainie tupią nogami, obrażają się, zaciskają pięści.

        Często się kłócą, nie potrafią współpracować, nie potrafią się razem bawić. Mają groźne miny

        (ilustrujemy ruchem, ciałem, gestem emocję).

        Rodzic pyta: Czy czujecie się czasem źli? Czy możemy czuć złość?

        Złość jest przykra, nikt jej nie lubi, każdy się jej boi dlatego trzeba spokojnie tą złość uspokoić.

        Macie jakiś pomysł? (dzieci podają swoje przykłady).

              Zabawa na wyładowanie złości:

        " START RAKIETY"

        Dziecko zamienia się w rakietę, która za chwilę wystartuje w podróż kosmiczną.

        Zaczyna od uderzania palcami w podłogę, najpierw powoli i delikatnie, potem coraz szybciej i głośniej.

        Następnie bębnienie zamienia się w uderzanie dłonią, klaskanie, tupanie nogami, coraz szybciej

        i głośniej. Dziecko może też zacząć od cichego brzęczenia, naśladowania szumu rakiety i stopniowo

        wydawać coraz głośniejsze dźwięki, aż do krzyku i wrzasku. Rakieta staruje, dziecko wyskakuje

        wyciągając ramiona w górze i krąży po orbicie przez chwilę, po czym spokojnie ląduje.

        Ta zabawa pomaga przezwyciężyć napięcie i pozwala na "wyładowanie" się.

          A oto inne przykłady zabaw na wyładowanie złości do wykorzystania 

          w "kryzysowych sytuacjach":

        1. "Pojedynek na dłonie" 

           Ta zabawa może być metodą na rozwiązywanie sporów między rodzeństwem, potrzebna jest

           dwójka dzieci lub rodzic z dzieckiem. 

           Siadamy naprzeciwko siebie, wyciągamy swoje dłonie i zaczynamy się przepychać.

           Można też spróbować przepychanek samymi kciukami, plecami lub całym ciałem, z ramionami

           skrzyżowanymi na piersi.

           Zabawa ta pozwoli na bezpieczny „pojedynek”, który rozładuje napięcie pomiędzy dwoma

           osobami i nieco zmęczy ich złość.

       2. "Gazetowa wojna"

           Stare gazety gnieciemy w kulki. Na środku pokoju robimy linię ze sznurka lub skakanki

           wyznaczając obszar, którego nie może przekroczyć przeciwnik. Stajemy po obu stronach linii

           i na dany sygnał, np. start obrzucamy się nawzajem kulkami.

           Zabawę można urozmaicać, np. poprzez rzucanie tylko stopami, tylko na siedząco, tylko lewą ręką.

           Na hasło, np. koniec - liczymy kulki ma swojej połowie.

           Najważniejsze, by na początku wprowadzić zasadę, że nikomu nie można zrobić krzywdy.

       3. "Głaskanie jeża"

           Jedna osoba zwija się w ciasny kłębek, "najeża się", jest urażona i wściekła. 

           Dziecko musi teraz pomóc mu otworzyć się, ale nie może próbować go przełamać siłą.

           Może rozmawiać z jeżem, głaskać go, przekonywać.

           Po pewnym czasie zamieniamy się rolami i to dziecko jest jeżem.

           Ta zabawa uczy nawiązywania nieagresywnych kontaktów i spokojnej rozmowy w sytuacji

           zdenerwowania. Pozwala też na wyobrażenie sobie, co czuje ktoś wściekły i zły i jak można mu

           wtedy pomóc.

       4. "Murek"

           Zabawa w parach. Każde dziecko ma zwiniętą w rulon gazetę. „Uzbrojeni” uczestnicy stoją

           w takiej odległości od siebie, aby mogli dosięgnąć przeciwnika gazetą, a przed stopami ustawiony

           zostaje murek łatwy do przewrócenia, np. z klocków, pudełek, pustych butelek plastikowych.

           Rozpoczyna się „walka”. Przeciwnicy próbują trafić w siebie rulonem z gazety, nie przekraczając

           murku. Celować można od szyi w dół. Przegrywa ta osoba, która pierwsza przewróci murek.

           Zabawa na opanowanie i przezwyciężanie złości i agresji, czyli pomagająca w przezwyciężaniu

           napięć.

       5. "Balonowa bitwa"

           Dziecko maluje wykrzywioną złością twarz na balonie. Przy pomoc tych „wściekłoszy” dzieci

           stoczą ze sobą walkę - albo jeden na jeden, albo wszyscy na wszystkich.

           Zabawa na opanowanie i przezwyciężanie złości i agresji.

    d) Wsiadamy do samolotu i lecimy dalej. Dolecieliśmy do ostatniej krainy - KRAINY STRACHU.

         Jest tu groźnie i ponuro. Nie świeci słońce, a niebo zasłaniają ciemne chmury. Z oddali słychać

         dziwne odgłosy i widać cienie. Mieszkańcy chodzą cichutko, skuleni (ilustrujemy ruchem, ciałem,

         gestem emocję).

         Rodzic rozmawia z dzieckiem o sposobach radzenia sobie ze strachem, co można zrobić, by

         pokonać strach? Dziecko podaje swoje propozycje.

         Zwrócenie uwagi na to, że zarówno mały człowiek, jak i duży najczęściej czuje strach przed tym,

         co nieznane. Dlatego tak ważne jest nazywanie lęków.

         Pobawcie się z Rodzicami:

         1. Rozkładamy koc na podłodze, dziecko wchodzi pod koc.

         2. Mostek - rodzic robi mostek, a dziecko przechodzi pod mostem, dookoła mostu, nad mostem.

         3. Tunel - rodzice klęczą w rzędzie ciasno obok siebie, podpierając się rękoma (tunel).

             Dziecko przechodzi przez tunel.

         4. Klatka - rodzic siedzi w rozkroku, dziecko również w rozkroku, siedzi między jego nogami

             odwrócone do dorosłego plecami. Dorosły obejmuje dziecko rękoma i nogami, a ono próbuje

             wydostać się z tego uścisku (klatki). Gdy dziecko wykaże się maksymalną siłą, dorosły rozluźnia

             uchwyt, aby umożliwić mu wyswobodzenie się.

         5. Masaż - dziecko leży na podłodze, rodzic masuje jego całe ciało, po chwili zmiana, dziecko masuje

             rodzica.

         6. Spacer - dziecko staje dorosłemu na stopach, przytula się mocno do niego całym ciałem,

             dorosły prowadzi dziecko na spacer dookoła pokoju.

    e) Na zakończenie Rodzic pyta dziecko: W jakiej krainie było Ci najlepiej? Dlaczego?

4. Karta pracy "Co czuje dziecko?"

    Jeżeli masz w domu karty pracy, otwórz książkę na stronie 37.

    Jeżeli nie - spójrz na kartę tutaj.

    Opowiedz, jakie emocje mogą odczuwać dzieci przedstawione na ilustracjach.

    Przyjrzyj się obrazkom i nalep w okienkach odpowiednie symbole uczuć: smutku, zdziwienia, strachu

    lub radości.

    Jeżeli nie masz książki w domu, powiedz, gdzie nakleiłabyś/nakleiłbyś buźki.

Witajcie w kolejnym majowym tygodniu

Drogie Przedszkolaki, w tym tygodniu udamy się do Krainy Muzyki.

     Poznamy różne instrumenty, m.in. fortepian, skrzypce, trąbkę, bęben, harfę, trójkąt oraz ich cechy.

     Będziemy rozpoznawać dźwięki instrumentów. Spróbujemy pobawić się w orkiestrę.

     Porozmawiamy również o tym, jak dbać o uszy, jak szkodliwy jest hałas.

     Może ktoś z Was wykona zaproponowane instrumenty lub narysuje muzykę? Tak, to jest możliwe!

Drodzy Rodzice, zaproponujcie dziecku poniższe wyzwania - w wolnej chwili lub gdy widzicie,

     że dziecko jest tak bardzo pobudzone, że gdyby potrafiło - dosłownie "latałoby po pokoju", np.

     - zobaczymy, czy uda nam się być tak cicho, żeby nie słychać było żadnych dźwięków,

     - zobaczymy, czy uda nam się zbudować wieżę z klocków, tak, żeby tata nie usłyszał,

    - zobaczymy, czy uda nam się być tak cicho, żeby usłyszeć bicie serca, oddech, odgłosy dochodzące

      z domu, z dworu, itp. Dobrze jest potem porozmawiać o tym, co się usłyszało.

   Wykonywanie różnych zadań (oczywiście nie może to trwać długo) w taki sposób, by nie słychać

   było żadnych dźwięków uczy dziecko panowania nad sobą i własnym ciałem, wydłuża zdolność

   koncentracji uwagi.

MIŁEJ ZABAWY!

W tym tygodniu wykonujemy karty pracy ze stron: 35, 36.

Propozycje zabaw i zajęć z języka angielskiego (poniedziałek, wtorek)  i religii (środa, czwartek)

zamieszczone są w zakładce Zajęcia wspomagające rozwój dzieci. Zachęcamy do skorzystania.

PIĄTEK 15.05.2020 R.

TEMAT DNIA: JAK RADZIĆ SOBIE Z HAŁASEM?

1. Zacznijmy dzień od zabawy ruchowej "Cicho-głośno".

    Poruszaj się tak, jak mówi muzyka.

    https://www.youtube.com/watch?v=rOuvaOIStXU

2. Posłuchaj opowiadania E. Szpali "O królu Hałasiku i wróżce Ciszy".

    Daleko, daleko stąd, gdzieś za morzami, za lasami, za siedmioma górami, w ogromnym zamku mieszkał

    król Hałasik. Król ten bardzo lubił hałasować. 

    Rano, gdy tylko się obudził, głośno śpiewał. W południe wychodził na zamkową wieżę i dzwonił 

    ogromnym dzwonem, a wieczorem grał na trąbce. Nocą zaś to nadworni bębniarze byli odpowiedzialni

    za hałas na zamku. Bębnili ze wszystkich sił. Dźwięki bębnów przebijały mury zamkowych komnat

    i hałas było słychać w całym królestwie.

    Niedaleko królestwa mieszkała z rodzicami i małym braciszkiem dziewczynka o imieniu Iga.

    Bardzo przeszkadzał jej hałas dobiegający z zamku. W ciągu dnia nie mogła się uczyć, odpoczywać,

    ani nawet spokojnie jeść. Straciła także ochotę na zabawę z koleżankami. Rodzice dziewczynki też byli

    bardzo zmęczeni hałasem. Z ich twarzy znikły radość i uśmiech.

    Dziewczynce było żal zwłaszcza malutkiego braciszka, który często płakał, bo bał się hałasu.

    Wielki smutek zagościł w domu Igi.

    Tego wieczoru dziewczynka przez dobiegający z zamku hałas znowu nie mogła usnąć.

    Myślała o tym, jak może pomóc swojej mamusi, tatusiowi i małemu braciszkowi.

    Łzy kapały jej po policzku. Nagle... zobaczyła coś dziwnego. Na jej łóżeczku siedział mały skrzat.

    - Kim jesteś? - zainteresowała się dziewczynka.

    - Jestem skrzacik Ciszuś. Co się stało, dlaczego jesteś taka smutna? - spytał.

    - Król Hałasik okropnie hałasuje. Wszystkim bardzo przeszkadza.

      Mój mały braciszek ciągle płacze i nie może spać, a rodziców i mnie boli głowa.

      Chciałabym coś z tym zrobić, ale nie wiem, co.

    - Nie płacz już, nie płacz! - skrzacik otarł łzy z policzków dziewczynki. - Mam dla ciebie radę:

       musisz odnaleźć wróżkę Ciszę, a ona powie ci, co masz zrobić.

    - Skrzaciku, a gdzie ja ją znajdę? - zapytała zdziwiona dziewczynka. - Nigdy o niej nie słyszałam...

    - Rozglądaj się bacznie dookoła, obserwuj wszystko wokół siebie i uważnie, a z pewnością uda ci się

      z nią spotkać. Po tych słowach Ciszuś znikł.

    Następnego dnia, gdy tylko słoneczko pojawiło się na niebie, Iga postanowiła wyruszyć na poszukiwanie

    wróżki, o której opowiedział jej skrzat. Wędrowała przez góry, łąki, pola. Rozglądała się i słuchała.

    Ciągle jednak przeszkadzały jej dźwięki dobiegające z zamku króla Hałasika, ale nie były one już 

    tak bardzo głośne. Pomyślała, że poszuka wróżki Ciszy w lesie. I pobiegła.

    Gdy dotarła do lasu, poczuła zmęczenie, więc postanowiła chwilę odpocząć.

    Usiadła pod jednym z drzew i zamknęła oczy.

   „Ale tutaj cicho” - pomyślała. I w tym momencie stało się coś dziwnego - na jej dłoni usiadła mała

    niezwykła postać: wróżka Cisza we własnej osobie!

    - Słyszałam, że mnie szukałaś - wyszeptała.

    Dziewczynka ze zdziwienia nie mogła wydobyć z siebie ani jednego słowa.

    - Zapamiętaj teraz, co ci powiem. Idź na zamek króla Hałasika i wypowiedz zdanie:

     „Hałasiku! Hałasiku! - słyszeć ciebie już nie chcemy i Ciszę zaprosić pragniemy”.

      Zobaczysz, co się wtedy stanie. Przekazuję ci jeszcze magiczne zaklęcie, dobrze je zapamiętaj.

      Brzmi ono: „Cisza tu, cisza tam. Chcesz, by panowała - zadbaj o nią sam!”.

    Iga przez całą drogę powrotną biegła, gdyż chciała jak najszybciej się znaleźć w zamku. 

    Wreszcie dotarła przed bramę. Głośno zapukała i brama ogromnego zamczyska się otwarła.

    A tam... król Hałasik urządzał właśnie turniej najgłośniejszych dźwięków.

    Dziewczynka stanęła przed władcą i głośno wykrzyknęła: „Hałasiku! Hałasiku! - słyszeć ciebie

    już nie chcemy i Ciszę zaprosić pragniemy”. Wtedy wszyscy zamilkli, a panujący wokół hałas ucichł.

    I pojawiła się ona - wróżka Cisza. Wszyscy patrzyli na nią ze zdziwieniem i doświadczali czegoś,

    z czym dawno nie mieli do czynienia: błogiej ciszy...

    A król Hałasik? Nie mógł się pogodzić z tym, że dookoła jest tak cicho.

    Pospiesznie opuścił więc swoje królestwo w poszukiwaniu hałasu, a na zamku zapanował spokój.

    Od tego czasu cała rodzina Igi, wszyscy mieszkańcy zamku i całej krainy byli bardzo szczęśliwi.

    A gdy czasem pojawiał się hałas, wypowiadali magiczne zaklęcie, którego nauczyli się od Igi:

    „Cisza tu, cisza tam. Chcesz, by panowała - zadbaj o nią sam!”, bo wiedzieli doskonale, że cisza jest

    każdemu bardzo potrzebna.

3. Czy wiesz, czym jest cisza, a czym hałas?
    Poszukaj odpowiedzi na pytania: Co to jest cisza? Co to jest hałas?

    Dla Rodziców:

    - naprowadzenie dziecka na znalezienie odpowiedzi na pytanie "Gdzie możemy mieć do czynienia

      z hałasem?" (np. hałas możemy usłyszeć na ulicy, w domu, na placu zabaw, w sklepie;

      hałas możemy usłyszeć także w przedszkolu ),

    - co może powodować hałas? Jak myślisz? (np. wiercenie wiertarką, głośna muzyka, karetka jadąca

      na sygnale, helikopter, płacz niemowlaka),

    - ukierunkowanie myślenia dzieci na fakt, że im większy hałas (im głośniejsze dźwięki), tym bardziej

      przeszkadza. Zwrócenie uwagi, że niektóre hałasy są potrzebne, np. karetka musi jechać na sygnale,

      aby kierowcy zwrócili na nią uwagę i zrobili dla niej przejazd, a niemowlę nie umie inaczej niż głośnym

      płaczem zakomunikować, że coś mu dolega lub czegoś mu potrzeba, itp.

4. Odszukaj przedmioty wydające ciche dźwięki.

    Jeżeli masz karty pracy w domu - otwórz książkę na stronie 36.

    Kartę znajdziesz także tutaj: karta

    - Otocz zieloną pętlą te elementy, które wydają cichy dźwięk.

    - Narysuj coś, co wydaje przyjemny dźwięk dla ucha.

5. Po wykonaniu wszystkich zadań, polecam trochę ruchu.

    Dziś zestaw ćwiczeń ruchowych, do którego potrzebna będzie piłka i dowolna muzyka.

    a) „Tańcząca piłka” - jedna osoba stoi w środku, pozostali uczestnicy tworzą koło.

        Osoba stojąca w środku, podrzuca piłkę do góry i wywołuje dowolną osobę stojącą w kole

        (można to zrobić dzieląc imię na sylaby).

        Zadaniem wywołanej osoby jest wbiegnięcie do środka koła i złapanie piłki.

        Następnie wywołana osoba rzuca piłkę do góry.

    b) „Muzyczne powitania” - rodzic włącza dowolną muzykę.

        Gdy muzyka gra, dziecko swobodnie porusza się po pokoju, gdy muzyka przestaje grać,

        dziecko wykonuje określone zadania, np. musi uścisnąć jak najwięcej rąk, spojrzeć jak największej

        liczbie osób głęboko w oczy, itp.

    c) „Masaż” - rodzic wykonuje masaż pleców dziecku

        Idą słonie (kładziemy na przemian całe dłonie na plecach)

        potem konie (uderzamy delikatnie piąstkami)

        panieneczki na szpileczkach (stukamy palcami wskazującymi)

        z gryzącymi pieseczkami (delikatnie szczypiemy)

        świeci słońce (dłońmi zataczamy koła)

        płynie rzeczka (rysujemy linię)

        pada deszczyk (stukamy wszystkimi palcami)

        czujesz dreszczyk? (łaskoczemy).

6. Dla chętnych - polecam film "Było sobie życie. Ucho":

    https://www.youtube.com/watch?v=LFr4Scm7DII

    (dowiecie się, jak zbudowane jest ucho oraz w jaki sposób ucho odbiera dźwięki z otoczenia)

  ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

CZWARTEK 14.05.2020 R.

TEMAT DNIA: NASZE INSTRUMENTY

1. Wykonaj wspólnie z rodzicami wybrany instrument.  Instrukcje jak go zrobić znajdziecie w filmach.

    a) GITARA

        Potrzebne materiały: szary papier, brystol, pudełko po chusteczkach/ po butach, gumki recepturki,

        taśma klejąca, marker, nożyczki, mocny klej.

        Instrukcja: https://www.youtube.com/watch?v=GXixu3_Snuk

    b) BĘBENEK

        Potrzebne materiały: dwa balony, nożyczki, puszka np. po kukurydzy lub fasoli, gumki recepturki,

        ołówek.

        Instrukcja: https://www.youtube.com/watch?v=qN5k2mip8WE&t=44s

    c) GRZECHOTKI

        Potrzebne materiały: małe buteleczki np. po Actimelu/ Danonkach, kolorowa taśma izolacyjna lub

        papier samoprzylepny, nożyczki, ciecierzyca/ groch/ ryż.

        Instrukcja: https://www.youtube.com/watch?v=bpcYsyYDUZk

2. Rytmika: Dziś poćwiczymy rozróżnianie dźwięków wysokich i niskich.

    Wykonuj ćwiczenia, podane w filmiku: 

    https://www.youtube.com/watch?v=4YFmTNqTfsU

3. Posłuchaj wiersza D. Niemiec "Muzyka to coś wspaniałego"

    Dźwięki płyną bardzo leciutko
    niby frunące ptaszki na wietrze,
    ciekawi was, czego słucham?
    Właśnie przysłuchuje się orkiestrze.
    W tle brzmią grube trąby.
    Słychać skrzypce, dzwonki i flety.
    Mam na twarzy coraz większe wypieki.
    Teraz partię solową mają klarnety.
    Orkiestra gra coraz głośniej,
    czuję się podekscytowana.
    Dźwięków wokół mnie jest coraz więcej,
    chciałabym umieć tak grać sama.
    Bo świat nut jest zaczarowany,
    muzyka to coś wspaniałego.
    Może wzruszyć, albo zachwycić,
    wzbudzić euforię w sercu każdego.

                     Pytania do wiersza:

        - Jak myślisz, gdzie była dziewczynka?

        - Czego słuchała?

        - Jakie instrumenty grały w orkiestrze?

        - Jak czuła się dziewczynka, słuchając muzyki?

        - Jakie emocje może wywołać muzyka?

     Ułóż historyjkę obrazkową tak, by pasowała do treści wiersza.

     Który obrazek będzie pierwszy, który drugi, a który trzeci?
     Opowiedz, co się wydarzyło.

4. ,,Domowe karaoke"- wspólna zabawa w domu.

    Proponuję zorganizowanie rodzinnego karaoke. To świetna zabawa, szczególnie w dzisiejszych czasach.

    Śpiewają dzieci, ale także rodzice, każdy z nas z pewnością zna proponowane piosenki.

    Link do karaoke na youtube:

    https://www.youtube.com/watch

    v=_qoy8Ioh0I8&list=PLGH3mqjABR8iXwmXNJKQPT4sETVo12jXw

    Udanej, rozśpiewanej zabawy!

  ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

ŚRODA 13.05.2020 R.

TEMAT DNIA: ZABAWY Z NUTAMI.

1. Czy wiesz, jak kompozytorzy zapisują muzykę?

    Gdy jesteś wesoła/wesoły narysujesz uśmiechniętą buźkę, gdy jest Ci smutno - smutną.

    Twoi koledzy ze szkoły lub starsze rodzeństwo napiszą to, co czują za pomocą liter połączonych

    w wyraz.

    A jak swoje uczucia wyrazi muzyk, który tworzy czyli komponuje muzykę?

    Zrobi to za pomocą nut:

     Może zaśpiewasz razem z Mamą lub Tatą: do re mi fa sol la si do.

     Policz, na ilu liniach ułożone są nuty. Te linie nazywamy pięciolinią.

     Znak, który widzisz na początku pięciolinii to klucz wiolinowy, rozpoczyna on utwór muzyczny.

     Spójrz, jak za pomocą nut zapisana jest znana wszystkim piosenka "Wlazł kotek na płotek"

2. A teraz pobaw się z muzyką i poruszaj się tak, jak mówią nuty

    https://www.youtube.com/watch?v=ZNYBvHTGP1U

    Przy okazji zabawy dowiesz się więcej o nutach.

3. Rozgrzewka za nami, odpocznijmy chwilę.

   Posłuchaj opowiadania "W Krainie Muzyki"

   Dawno, dawno temu, a może całkiem niedawno, daleko stąd, a może całkiem blisko w dużym domu,

   a może całkiem malutkim, mieszkała dziewczynka i chłopiec. Ona miała na imię Małgosia, a on Jaś.

   Dzieci mieszkały w zaczarowanej krainie - tak im przynajmniej się wydawało.

   W krainie tej wszędzie rozbrzmiewały dźwięki muzyki, po niebie tańczyły kolorowe nutki,

   a wszystkie domy były zamykane i otwierane przy pomocy wiolinowych kluczy.

   Dorośli w tej krainie całymi dniami grali na instrumentach i śpiewali, a dzieci całymi dniami słuchały

   muzyki i tańczyły. Wszyscy byli bardzo szczęśliwi.

   Pewnego dnia zerwał się bardzo silny wiatr, który porwał wszystkie tańczące nutki.

   W ciągu kilku minut zrobiło się smutno i cicho. Żaden instrument nie zadźwięczał, nikt nie miał ochoty

   tańczyć ani śpiewać. Wszyscy chodzili pochmurni, źli i smutni.

   Małgosia i Jaś długo zastanawiali się, co zrobić, żeby muzyka wróciła do ich zaczarowanej krainy.

   Chodzili po okolicy szukając nutek, które pomogłyby, wydobyć piękne dźwięki z instrumentów.

   Nagle Jaś wpadł na pomysł, że sami mogliby wymyśleć znaki, które pomogą im zagrać

   na instrumentach. Wyciągnął ołówek i narysował bardzo dziwne znaki. Małgosia długo sprzeczała się

   z Jasiem, że na tych znakach nikt się nie zna i, że znaki te nigdy nie zastąpią prawdziwych nutek.

  Rodzic zadaje dziecku pytania dotyczące opowiadania:

   - Jakie imiona miało rodzeństwo?

   - W jakiej krainie mieszkały dzieci?

   - Czym różniła się kraina w której mieszkały dzieci?/ Co się działo w tej krainie?

   - Czy w tej krainie wszyscy byli szczęśliwi?

   - Co strasznego wydarzyło się pewnego dnia?

   - W jaki sposób rodzeństwo chciało uratować swoją Zaczarowaną Krainę?

4. Zabawa matematyczna "Muzyczne kodowanie".

    W tej zabawie będziemy używać ciała jako instrumentu, aby pomóc Jasiowi i Małgosi sprawić,

    aby w ich Zaczarowanej Krainie zabrzmiały dźwięki, a instrumenty zostały odczarowane.

    Do zabawy potrzebne Ci będą figury geometryczne (3-4 każdego rodzaju): koło w kolorze żółtym,

    trójkąt - czerwony, kwadrat - niebieski, wycięte z kolorowego papieru.

    Kolorowe figury można zastąpić nakrętkami od butelek w trzech kolorach lub klockami.

    INSTRUKCJA DO ZABAWY:

    ● -  klaśnij jeden raz

   ▲- uderz w uda jednocześnie obiema dłońmi

     ■ - uderz dłońmi w podłogę.

   Na początku pokazujemy każdą figurę geometryczną, a dziecko reaguje na nią zgodnie z instrukcją.

   Następnie układamy rytmy:

  a) ●▲ ●▲ ●▲ itd.......

     (dziecko dokańcza rytm najpierw z figur geometrycznych, czyli będzie dokładało kolejne figury:

     żółte koło, czerwony trójkąt itd.)

     W wersji z nakrętkami lub klockami układamy analogicznie: nakrętka żółta - nakrętka czerwona -

     nakrętka żółta - nakrętka czerwona itd.

     Następnie odtwarza ułożony rytm dźwiękiem, czyli klaszcząc według podanej wcześniej instrukcji,

     czyli:

     klaśnięcie w dłonie - uderzenie w uda - klaśnięcie w dłonie - uderzenie w uda, itd.

  b) ▲●■ ▲●■ ▲●■ itd......

     (dziecko dokańcza rytm najpierw z figur geometrycznych, czyli będzie dokładało kolejne:

      czerwony trójkąt - żółte koło - niebieski kwadrat ….)

     W wersji z nakrętkami lub klockami układamy analogicznie: nakrętka czerwona - nakrętka żółta

     - nakrętka niebieska - nakrętka czerwona - nakrętka żółta - nakrętka niebieska itd.

     Odtwarzanie rytmu dźwiękiem: uderzenie w uda - klaśnięcie w ręce - uderzenie w podłogę

     - uderzenie w uda - klaśnięcie w ręce - uderzenie w podłogę.

  c) Teraz sami wymyślicie kolejny rytm.

5. Na koniec proponuję zabawę „Mówienie szeptem”.

    Do zabawy potrzebna będzie rolka po papierze lub ręczniku papierowym.

    Dziecko mówi szeptem przez tubę (rolkę) ,druga osoba zgaduje wypowiedziane słowo, następnie zamiana

    ról.

  ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

WTOREK 12.05.2020 R.

TEMAT DNIA: MALUJEMY MUZYKĘ.

1. Dzisiejszy dzień zaczynamy od "Rytmicznej rozgrzewki W PODSKOKACH".

    https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo&t=208s

    Postępuj według instrukcji zawartej w nagraniu ćwiczeń muzycznych.

2. Teraz chwila odpoczynku.

    Rozwiąż zagadki dotyczące muzyki.

    Wskaż obrazek, który jest rozwiązaniem zagadki.

    a) Może być dęty, może być i strunowy.

        Ważne, aby był do gry gotowy.

        Piękne dźwięki nam wygrywa,

        z nim piękna muzyka jest możliwa. (INSTRUMENT MUZYCZNY)

    b) Jest to zespół niemały,

        mogą być w nim skrzypce, a nawet organy.

        Gdy wszyscy razem zaczynają grać,

        To aż publiczność chce z foteli wstać. (ORKIESTRA)

    c) Zna go każde w przedszkolu dziecko.

        Zawsze stoi przed swoją orkiestrą

        i porusza drewnianą pałeczką. (DYRYGENT)

    d) Dyrygenta wszyscy się słuchają,

        tylko na niego patrzeć mają.

        Dzięki tej drewnianej pałeczce

        wszystko uda się w każdej pioseneczce. (BATUTA)

3. Posłuchaj utworu E. Griega "W grocie króla gór" granego przez orkiestrę.

    https://www.youtube.com/watch?v=Mp2EMdRWZE0

    Spróbuj poruszać się w taki sposób, aby pokazać tę muzykę.

    A teraz narysuj lub namaluj to, co Twoim zdaniem chciał przekazać kompozytor tego utworu.

    Ciekawa jestem, jaki jest Twój pomysł?

    Czekam na Wasze prace.

4. Pobaw się z mamą lub tatą w zabawę słuchową "Co to za dźwięk?"

    Rodzic siada naprzeciw dziecka, przed sobą kładzie: klucze, kartkę gazety, folię aluminiową,

    dwie łyżeczki oraz pustą plastikową butelkę.

    Rodzic pokazuje każdy z przedmiotów, nazywa go i prosi aby dziecko powtórzyło nazwę.

    Dziecko zamyka oczy. Rodzic porusza jednym z przedmiotów, tak aby wydawał dźwięk.

    Zadaniem dziecka jest odgadnięcie czym poruszał rodzic.

 ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

PONIEDZIAŁEK 11.05.2020 R.

TEMAT DNIA: JAKI TO INSTRUMENT?

1. Zachęcam Was do obejrzenia filmu edukacyjnego "Wizyta w szkole muzycznej

    - Poznajemy instrumenty"

    https://www.youtube.com/watch?v=f43qSH2Nq9w

    Czy pamiętasz, jakie instrumenty pojawiły się w filmie?

    Wymień te, które zapamiętałeś.

    Wszystkie instrumenty z filmu: akordeon, konga, perkusja, fortepian, klarnet, skrzypce, saksofon,

    gitara elektryczna, wiolonczela, gitara basowa.

2. Teraz trochę ruchu - zabawa muzyczno-ruchowa "Poruszam się tak, jak każe bębenek".

    Bębenek można zastąpić, np. łyżką i garnkiem.

     Rodzic uderza w "instrument" w różnym tempie, zadaniem dziecka jest reagowanie na dźwięki

    - porusza się szybko, wolno, stoi w miejscu, gdy muzyka milknie.

3. Rozmowa na temat instrumentów na podstawie doświadczeń dziecka oraz dźwięków z nagrań

    "Jaki to instrument?"

   Obejrzyj poniższe zdjęcia. Czy potrafisz nazwać instrumenty znajdujące się na fotografiach?

    Jeżeli nie pamiętasz nazwy, poproś rodzica o pomoc (nowy instrument - harfa).

    A teraz podziel nazwę każdego instrumentu na sylaby, powiedz ile ma sylab.

    (trójkąt trój-kąt; fortepian for-te-pian; trąbka trąb-ka; harfa har-fa; skrzypce skrzyp-ce; bęben bę-ben).

    A może potrafisz powiedzieć, jaką głoskę słychać na początku każdej nazwy?
   (trójkąt - t; fortepian - f; trąbka - t; harfa - h; skrzypce - s; bęben - b).
4. Jeżeli masz w domu karty pracy, otwórz książkę na stronie 35.
    Kartę znajdziesz też tutaj:

    Karta strona 35

    a) Posłuchaj brzmienia instrumentów. Może pokażesz, jak można na nich grać.

        Wskaż usłyszany instrument w karcie pracy.

         https://www.youtube.com/watch?v=BIrR_AH_hjE

          (fortepian)

         https://www.youtube.com/watch?v=HWeC6_srMk8
         (trąbka)

        https://www.youtube.com/watch?v=YI1fAfdDhhM

          (trójkąt)

        https://www.youtube.com/watch?v=yVF5TYfUeVs

         (harfa)

        https://www.youtube.com/watch?v=frQrUW14mSI

          (bęben)

        https://www.youtube.com/watch?v=7JgRLxG8THA

          (skrzypce)

    b) Posłuchaj brzmienia instrumentów jeszcze raz.

        Weź niebieską kredkę i otocz pętlą rysunek przedstawiający instrument, który słyszałaś/słyszałeś

        jako pierwszy i jako ostatni.

    c) Spójrz na czerwone trójkąty na dole strony.

        Misia chce zagrać rytm ułożony z trójkątów.

                                ▲ ▲ ▲ ▲ ▲

         Ile widzisz trójkątów?

         W jaki sposób są ułożone?

                 (jeden trójkąt / przerwa / trzy trójkąty / przerwa / jeden trójkąt).

         Pamiętasz, jak nazywa się instrument, który trzyma Misia?

         Pomóż Misi, spróbuj wyklaskać rytm lub zagrać go według wzoru.

                (klaśnięcie na pierwszy trójkąt - przerwa - trzy klaśnięcia - przerwa - jedno klaśnięcie).

5. Dla relaksu pobaw się z mamą lub tatą w zabawę "Po cichutku".

    Rodzic zasłania dziecku oczy, za pomocą apaszki bądź szala. Następnie oddala się od dziecka

    i przywołuje go do siebie mówiąc „Tutaj jestem”.

    Zadaniem dziecka jest odnaleźć rodzica, bazując na bodźcu słuchowym, podążając w jego kierunku.

    Kiedy dziecko odnajdzie rodzica, następuje zamiana ról.

    Zabawę można powtarzać kilkukrotnie.

Witajcie Przedszkolaki, witajcie Rodzice!

Przed nami kolejny tydzień wspólnych zabaw.

W bieżącym tygodniu odkryjemy tajemnice książek - dowiemy się jak powstaje papier i skąd się biorą książki. Porozmawiamy również o swoich ulubionych książkach.

Przypomnimy sobie, co to jest biblioteka i jak należy się tam zachowywać.

Warto pozwolić dziecku dokonywać samodzielnych wyborów odnośnie książki czytanej przed snem.

Dzięki temu czytanie będzie kojarzyło się z ciekawą przygodą i dobrą zabawą, a nie przykrym obowiązkiem.

Serdecznie zapraszamy!!!

INFORMACJA DLA RODZICÓW, KTÓRZY ODEBRALI KARTY PRACY

W tym tygodniu realizujemy karty ze stron: 30, 31, 32.

Propozycje zabaw i zajęć z języka angielskiego (poniedziałek, wtorek)  i religii (środa, czwartek)

zamieszczone są w zakładce Zajęcia wspomagające rozwój dzieci. Zachęcamy do skorzystania.

PIĄTEK 08.05.

TEMAT DNIA: W BIBLIOTECE.

1. Pobawcie się w liczenie książek "Ile mamy książek?"

    Wyjmijcie na dywan swoje książki.

    Rodzic tłumaczy dziecku, że będzie razem z dzieckiem w parze: rodzic - dziecko i tak samo jak

    dziecko będzie wykonywał polecenia, które powie.

    Rodzic mówi: ,,Każdy z nas ma za zadanie zabrać z półki trzy książki i położyć przed sobą".

    Następnie rodzic głośno przelicza swoje książki, to samo dziecko.

    Rodzic zadaje pytanie: ,,Ile razem mamy książek?"

    Zadaniem dziecka jest przeliczenie ile jest razem książek, następnie rodzic sprawdza poprawność

    przeliczenia.

    Zabawę powtarzamy kilkakrotnie zamieniając się rolami.

2. W każdy piątek prowadzimy zabawy ruchowe.

    Dziś proponujemy zestaw ćwiczeń gimnastycznych:

    a) "Tajemnicza książka" - każdy uczestnik otrzymuje książkę, która kładzie na głowie.

        Stara się utrzymać ją w tej pozycji podczas wykonywania kolejnych poleceń:

       - obracamy się,

       - tańczymy,

       - chodzimy bokiem,

       - kucamy,

       - chodzimy do tyłu.

    b) "W księgarni" - dziecko leży bokiem na dywanie.

        Na hasło "Książki otwierają się" - przechodzi do leżenia na plecach, wyciąga na boki wyprostowane

        ręce i nogi.

        Na hasło "Kartki się przewracają" - dziecko klaszcze w dłonie (rodzic mówi ile kartek ma książka

        - dziecko klaszcze tyle razy).

        Na hasło "Książki się zamykają" - dziecko powraca do leżenia bokiem, nogi są podkurczone.

        Na hasło "Książki stają na regale" - dziecko przechodzi do stania na baczność.

    c) "Odgadywanie tytułów bajek" - uczestnicy na zmianę przedstawiają za pomocą gestów i ruchów

         postać z bajki, np. Śpiąca Królewna, Kubuś Puchatek, itd., po odgadnięciu zamiana ról.

    d) "Nasze nogi" - dobieramy się w pary, przechodzimy do leżenia na plecach.

        Dotykamy się stopami w taki sposób, aby nogi zgięte w kolanach tworzyły kąt prosty.

        Siłujemy się stopami, próbując wyprostować nogi. Staramy się nie odrywać stóp od stóp partnera.

        Następnie odpychamy się od siebie stopami.

    e) "Baba Jaga patrzy" - zabawa z dnia wczorajszego.

        Kto dojdzie pierwszy do Baby Jagi i nie poruszy się, gdy ta, odwróci się?

3. Spójrz na poniższe obrazki. Czy wiesz, jakie miejsce przedstawiają?

    Tak, to jest biblioteka. Byliśmy tam na spotkaniu z Pastelkiem, pamiętasz?

     Zdjęcia z wycieczki do biblioteki

    Wiesz już, że w bibliotece można znaleźć wiele książek, wypożyczyć do domu, a następnie

    po określonym czasie trzeba je oddać.

    - Jak myślisz, czy książki w bibliotece mają swoje miejsca?

    - Czy są jakoś posegregowane?

    Po wysłuchaniu odpowiedzi dziecka, rodzic tłumaczy, że książki w bibliotece mogą być 

    posegregowane według tematyki, a także według nazwiska autora.

    Zadaniem dziecka będzie posegregować książki tematycznie.

    Jeżeli masz karty pracy w domu, otwórz książkę na stronie 32.

    Kartę pracy znajdziesz także tutaj:

    Karta "Poukładaj książki"

    Pomóż Misi poukładać książki na półkach.

    Na której półce powinna znaleźć się książka o samochodach?

    Na której bajka "Kopciuszek"?

    Gdzie postawisz książkę o ptakach?

    A książkę przyrodniczą o liściach?

    Połącz linią każdą książkę z półką, na której powinna stać.

4. Posłuchaj opowiadania Z. Staneckiej "W bibliotece".

    W poniedziałek przed obiadem pani Marta zaprosiła grupę Basi do kręgu.

    - Jutro zaraz po śniadaniu pójdziemy do biblioteki - powiedziała.

   - La, la, la... - zanuciła radośnie Anielka.

   - Co tam będziemy robić? - spytał Kuba.

   - No właśnie, kto wie, co robi się w bibliotece? - odpowiedziała pani pytaniem.

   Basia wyciągnęła rękę do góry. Babcia Marianna już dawno temu, chyba z rok wcześniej,

   zapisała ją do biblioteki.

   - W bili... bliotece są książki!- zawołała. - Zabiera się je do domu, a potem oddaje.

   - Ja bym nie oddał - oświadczył Karol.

   - Jak oddasz, to bierzesz inną. I tak w kółko. Oddajesz i dostajesz, oddajesz i dostajesz...

   - Za darmo?- upewniła się Zuzia.

   - Tak, Zuziu.- Pani włączyła się do rozmowy. - Książki z biblioteki pożycza się, nie kupuje.

      Dzięki temu każdą z nich może przeczytać wiele osób.

   - O książki trzeba dbać - wygłosiła Basia. - Nie można do nich chować kanapek.

      Ani czytać w wannie. Tata kiedyś o tym zapomniał i książka wykąpała się razem z nim.

      Potem powiedział, że trzeba ją będzie odkupić.

   - W .... bi... liotece... jest... cicho - szepnął Titi.

  Wszyscy spojrzeli na niego ze zdziwieniem, bo Titi rzadko coś mówił sam z siebie.

  Pani skinęła głową.

  - W bibliotekach można pracować i czytać na miejscu. Trzeba zachować ciszę, żeby nie przeszkadzać

     innym. (...)

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat opowiadania, zadając pytania:

- Dokąd wybierają się dzieci?

- Co robi się w bibliotece, o czym powiedziała Basia?

- Czy za książki w bibliotece trzeba płacić?

- W jaki sposób trzeba dbać o książki?

- Jak trzeba zachowywać się w bibliotece?

- Dlaczego?

- Czy byłeś/byłaś kiedyś w bibliotece?

- Co Ci się najbardziej tam podobało?

  ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

CZWARTEK 07.05.

TEMAT DNIA: KTO JEST POTRZEBNY, ABY POWSTAŁA KSIĄŻKA?

1. Ćwiczenia oddechowe "Przekręć kartkę".

    Połóż zamkniętą książkę na stoliku, przekręć ją tak, aby mięć przed sobą brzegi książki.

    Teraz otwórz książkę i dmuchając na dół strony spróbuj przekręcić kartkę.

2. Pamiętasz zabawę ruchową "Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy"?

    Kto dojdzie pierwszy do Baby Jagi i nie poruszy się, gdy ta, odwróci się.

    Jedna osoba jest Babą Jagą, reszta uczestników staje w jednej linii w wyznaczonym miejscu.

    Baba Jaga odwrócona jest tyłem, mówi: "Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy".

    W tym czasie dzieci biegną w jej stronę. Gdy Baba Jaga skończy mówić, odwraca się.

    Dzieci w tym czasie muszą zatrzymać się w miejscu, do którego dobiegły i nie poruszać się.

    Ten, kto się poruszy wraca na start. Baba Jaga znów wypowiada słowa "Raz, dwa, ....".

    Ten, kto pierwszy dobiegnie do Baby Jagi, wygrywa i w kolejnej rundzie staje się Babą Jagą.

3. Czy wiesz, kto jest potrzebny, aby powstała książka?

    Posłuchaj fragmentu opowiadania Zofii Staneckiej "Basia i biblioteka"

    (...)

    - Cieszę się, że przyszliście do naszej biblioteki. Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawić.

       Bibliotekarka uśmiechnęła się miło.

    - Już za chwilę przyjdzie autorka, ale najpierw chciałam was o coś zapytać.

       Kto z was wie, gdzie pracuje pisarz?

    - W bibliotece! - zawołała Basia.

    - W pisarni! - przekrzyczeli ją Olaf z Karolem.

    - Oj tak, przydałoby się, żeby istniały takie miejsca jak pisarnie - powiedział ktoś rozbawionym głosem.

    Basia odwróciła głowę. W progu sali stała pani z plakatu.

    Na głowie miała masę loczków i uginała się pod ciężarem wielkiej, wypchanej czymś torby.

    - Mam na imię Róża - powiedziała, gdy dotaszczyła torbę pod tablicę.

      Zajmuję się pisaniem i ilustrowaniem książek. Ilustruję w domu, a piszę wszędzie tam,

      gdzie mogę usiąść z laptopem i pomyśleć. Bo w pracy autora myślenie jest bardzo ważne.

      Myślenie i coś jeszcze. Coś, co sprawia, że można tworzyć nowe opowieści, rysować i marzyć...

      To coś nazywa się...

    - Czekolada! - zawołała Basia . Mama nigdy nie siada do pracy bez czekolady.

       Autorka roześmiała się.

    - Czekolada rzeczywiście bywa pomocna w myśleniu, ale chodziło mi o coś innego.

       O super moc, z której korzysta każdy pisarz lub ilustrator, gdy tworzy książki.

       Moc na literę ,,w".

    - Wrotki! - ucieszył się Karol.

    - Wy-ob... - podpowiedziała autorka (...)

   Rodzic zadaje dziecku pytania:

   - Co miała na myśli autorka? (WYOBRAŹNIA)

   - Dlaczego pisarce potrzebna jest w pracy wyobraźnia?

   - Czym jeszcze, oprócz pisania, zajmowała się autorka, z którą spotkały się dzieci?

   - Kto jeszcze jest potrzebny, aby powstała książka?

   Dziecko podaje swobodne odpowiedzi. Rodzic nakierowuje je tak, aby powstał opis zawodów:

   pisarz, ilustrator, drukarz. Pomóc mogą informacje i obrazki zamieszczone poniżej:

   Pisarz to osoba, która pisze książki, wierszyki, bajki, baśnie, legendy, itd., wymyśla historie.

   Ilustrator - tworzy ilustracje do tekstu.

   Może być też grafikiem tworzącym ilustracje za pomocą programów komputerowych. 

    Redaktor poprawia błędy, składa książkę w komputerze, łącząc tekst z ilustracjami.

    Drukarz - przy użyciu różnego typu maszyn drukujących i różnych technik drukuje strony i składa 

    je w książkę, gazetę, itp.

    Może zainteresuje Cię film "Jak powstaje książka?" https://www.youtube.com/watch?v=jgcWVmLqKTk

 4. Nauka piosenki pt.: ,,Bajeczki".

    Kiedyś śpiewaliśmy tę piosenkę, może jeszcze pamiętacie ją?

    link do piosenki: https://www.youtube.com/watch?v=Sl7d6RvqTWM

    "Bajeczki"

    Na półkach mieszkają książeczki. (udajemy, że bierzemy książkę z półki).

    W książeczkach mieszkają bajeczki. (otwieramy i przewracamy kartki).

    Opowiem o nich wam, (jw.)

    bo wszystkie dobrze znam. (jw.)

    Opowiem o nich wam, (jw.)

    bo wszystkie dobrze znam. (jw.)

    W bajeczkach znajdziecie rycerzy, (stajemy w rozkroku, wyprostowane nogi)

    królewnę, co spała na wieży, (łożone dłonie podkładamy pod policzek)

    i dobrych wróżek sto, (rozkładamy ręce w bok i poruszamy nimi)

    i czarownicę złą. (robimy ,,złą" minę, rozczapierzamy palce dłoni)

    i dobrych wróżek sto, (rozkładamy ręce w bok i poruszamy nimi)

    i czarownicę złą. (robimy ,,złą" minę, rozczapierzamy palce dłoni)

    A kiedy się dziecko zasłucha, (przykładamy dłonie do uszu)

    to wróżki mu szepcą do ucha. (pochylamy się do rodzica i zasłaniamy sobie dłonią usta)

    Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat. (oplatamy skrzyżowanymi rękami swoje ciało)

    Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat. (kołyszemy się).

    a) Po wysłuchaniu piosenki, Rodzic zadaje pytania:

        - O czym opowiadają baśnie?

        - Jakie postacie często występują w baśniach?

        - Kto lubi słuchać, jak ktoś mu czyta książkę?

        - Dlaczego?

   b) inscenizacja do słów piosenki (uczymy się i powtarzamy ruchy do piosenki rozpisane w nawiasach )

   c) powtarzamy kilkukrotnie słowa piosenki (rodzic czyta słowa, a dziecko za nim powtarza)

   d) utrzymywanie rytmu piosenki (instrumentem są nasze dłonie, którymi klaszczemy do rytmu piosenki)

       Na koniec zaśpiewajcie wspólnie piosenkę.

5. Gra pamięciowa "Memory bajkowe".

    Do zabawy wykorzystaj zestaw 12 kart. Sześć z nich przedstawia postać z bajki, a kolejne sześć

    dotyczy akcesoriów pasujących do tej bajki.

    Jeżeli macie możliwość wydrukujcie karty do gry, można je nakleić na karton czy tekturę,

    by obrazki nie prześwitywały. Poprzecinajcie wzdłuż linii.

    Karty rozkładamy obrazkiem do dołu. Po kolei odkrywamy dwie wybrane przez siebie karty.

    Jeśli odkryjemy karty dotyczące tej samej bajki (np. Kubuś Puchatek i beczka z miodem), zabieramy je

    i możemy wykonać jeszcze jeden ruch.

    Jeśli nie uda nam się zebrać pary, wtedy kolej na odkrycie kart ma następny gracz.

    Jeżeli nie możecie wydrukować kart - spójrzcie na obrazki i spróbujcie dopasować ilustracje.

    Karty znajdziecie w Przykładowych kartach pracy do realizowanej w tym tygodniu tematyki

 ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

ŚRODA 06.05.

TEMAT DNIA: "CZY BAŚNIE MOGĄ BYĆ TRÓJKĄTNE?"

1. Poćwicz sprawność ręki, pokoloruj wybrany obrazek przedstawiający postaci ze znanych

    baśni.

    Kolorowanka "Kubuś Puchatek"

    Kolorowanka "Strażak Sam"

    Kolorowanka "Kraina Lodu"

    Kolorowanka "Masza i niedźwiedź"

    Pamiętaj, by wybierać różne kolory kredek, staraj się nie wychodzić za linie i kontroluj

    prawidłowy chwyt kredki.

    Dla Rodziców polecamy krótki film "Jak nauczyć dziecko prawidłowo trzymać kredkę?"

    https://www.youtube.com/watch?v=OCagCzNtcXs

2. Bajkowe puzzle.

    Do tej zabawy można wykorzystać pokolorowany wcześniej obrazek.

    Rodzic tnie kartkę z narysowaną postacią na 6 kawałków (kostek), albo więcej (dostosowujemy

    ćwiczenie do umiejętności dziecka). Dziecko ma za zadanie ułożyć puzzle na stole, albo może

    ułożyć je przyklejając na kartkę sztywnego papieru. 

3. Ćwiczenia z książką- zestaw ćwiczeń ruchowych.
    - „Ile zrobię kroków?"- książkę w twardej oprawie kładziemy na głowie i próbujemy zrobić

       kilka kroków, tak, by książka nie spadła.

    - „Ile zrobię przysiadów?"- z książką na głowie próbujemy wykonać przysiady.

4. Zabawa dydaktyczna "Trójkątna bajka" na podstawie wiersza D. Wawiłow.

    Czy pamiętasz, jak nazywają się te figury geometryczne?

                  ● ■ ▲ ▌

    Posłuchaj wiersza:

          Była raz sobie skała

          bardzo dziwna, TRÓJKĄTNA,
          stał na tej skale pałac,
          bardzo dziwny, TRÓJKĄTNY.
          W pałacu tym na tronie
          bardzo dziwnym, TRÓJKĄTNYM,
          zasiadał król w koronie
          bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
          i patrzył z okna wieży
          bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
          na dzielnych swych rycerzy
          bardzo dziwnych, TRÓJKĄTNYCH.
          Aż kiedyś raz dworacy
          na szczerozłotej tacy
          przynieśli mu śniadanie
          wykwintne niesłychanie -
          a było to nieduże
          zwyczajne jajko kurze,
          bardzo dziwne,
          OKRĄGŁE!
          I krzyknął król:
          ,,No wiecie!
          Toż to prawdziwa bajka!
          Pomyśleć, że na świecie
          są takie cudne jajka!
          Więc niech mi odtąd wszędzie
          OKRĄGŁYM wszystko będzie!"
          Dworacy - nieboracy
          zabrali się do pracy
          i w ciągu jednej chwili
          jak kazał, tak zrobili.

          I odtąd stała skała
          bardzo dziwna, OKRĄGŁA,
          na tej skale pałac
          bardzo dziwny, OKRĄGŁY,  
          w pałacu zaś na tronie
          bardzo dziwnym, OKRĄGŁYM,
          zasiadał król w koronie
          bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,
          i patrzył z okna wieży
          bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,
          na dzielnych swych rycerzy
          bardzo dziwnych, OKRĄGŁYCH.

    Odpowiedz na pytania:

    - Jaki kształt miały: skała, zamek, król, dworacy?

    - Co spowodowało, że król nie chciał, żeby wszystko było trójkątne?

    - Jaki kształt wszystko teraz przybrało?

    Pobaw się w detektywa i wyszukaj w domu przedmiotów w kształcie trójkąta.

    Spójrz na trójkąt. Policz ile trójkąt ma boków?

5. Stwórz własne "Figurowe królestwo".

    Do zabawy będą potrzebne figury geometryczne wycięte z kolorowego papieru lub starych gazet.

    Układaj z kolorowych figur zamek, króla, dworzan i przyklej je na kartkę.

    A może masz inny pomysł?

    Pokażesz nam swoje królestwo? Wyślij zdjęcie pracy, zamieścimy je w naszej galerii.

6. ,, Nasza historia"- wspólne układanie opowiadania.

    Rodzic zaczyna opowiadać historię: Dawno, dawno temu, za górami, za lasami żyła sobie piękna

    księżniczka/ żył sobie dzielny rycerz..."

    Dziecko ma za zadanie kontynuować opowiadania według swojego pomysłu (może wymyśleć

    jedno zdanie), następnie rodzic dokłada kolejne zdanie, potem dziecko - do momentu, aż

    wspólnie z dzieckiem zadecydujecie Państwo, że to koniec bajki.

 ≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

WTOREK 05.05.

TEMAT DNIA: "MOJA ULUBIONA BAŚŃ"

1. Rozwiązywanie zagadek związanych z popularnymi, dziecięcymi bajkami ,,Jaka to postać

    z bajki?"

    Rodzic czyta zagadkę, dziecko nazywa i wskazuje ilustrację, która jest odpowiedzią do zagadki.

    a) Jest rzadkim zwierzęciem, podobnym do Burka.

        W bajce Czerwonego pożarł nam Kapturka. (WILK)

    b) Z jakiej jesteśmy bajki?

        To my - braciszek i siostrzyczka.

        Znaleźliśmy w lesie śliczną chatkę.

        Całą ze słodkiego pierniczka. (JAŚ I MAŁGOSIA)

    c) Kochany przez wszystkich miś.

        Jego przyjaciel to Krzyś.

        Czerwony kubraczek i wesoła mina.

        Od baryłki miodu każdy dzień zaczyna. (KUBUŚ PUCHATEK)

    d) Bardzo ładna z niej dziewczynka,

        uśmiechnięta u niej minka.

        Gdy dla babci leki niesie.

        To spotyka wilka w lesie.

        Czy już wszystkie dzieciaki

        wiedzą kto to taki? (CZERWONY KAPTUREK)

    e) Bohaterka tej zagadki

        brzuszek ma w czarno-żółte paski.

        Jest rezolutna, ciekawska, śmiała,

        niejeden problem już rozwiązywała.

        Zawsze chętnie przyjaciołom pomagała.

        Cała łąka ją za to szczerze uwielbiała. (PSZCZÓŁKA MAJA)

    f) Za siedmioma górami,

        za siedmioma rzekami

        żyła sobie królewna

        z krasnoludkami.

        Czy już wiesz,

        kto w tej chatce mieszka?

        No przecież to proste!

        To.... (KRÓLEWNA ŚNIEŻKA)

    g) Chłopiec z bajki znany,

        z drewna wystrugany.

        Kiedy kłamał w głos,

        strasznie rósł mu nos. (PINOKIO)

   h) Jaka to dziewczyna

        ma pracy wiele,

        a na pięknym balu

        gubi pantofelek? (KOPCIUSZEK)

    i) Na podwórku je wyśmiewano,

        kto powie dlaczego?

        Gdy podrosło łabędzie

        przyjęły je jak swego. (BRZYDKIE KACZĄTKO)

    j) Tylko cal wysokości

        miała ta dzieweczka.

        Dlatego też jej imię

        brzmiało..... (CALINECZKA)

                                                                         ILUSTRACJE DO ZAGADEK:

   (Ilustracje pochodzą z zasobów internetu)

2. Zagadki rozwiązane, teraz czas na trochę ruchu. Zabawy ruchowe „Czy znasz tę bajkę?”

    a) Odszukanie po śladach Jasia i Małgosi.

        Rodzic chowa w pokoju sylwety Jasia i Małgosi (można je zastąpić lalkami, ludzikami).

        Rozkłada na podłodze pierniczki (mogą być wycięte z papieru lub zastąpione, np. nakrętkami)

        tak, by doprowadziły dzieci do ukrytych sylwet postaci z bajki.

    b) Rozpoznanie po dotyku, co miał w koszyczku Czerwony Kapturek.

        Dziecko, nie widząc, co jest w środku, po dotyku rozpoznaje rzeczy.

        (Rodzic wkłada przedmioty do koszyka i zakrywa go szalem, kocem, itp.)

    c) Budowanie zamku z wieżą dla Śpiącej Królewny.

        Dziecko z papierowych pudełek po produktach spożywczych buduje zamek z wieżą.

        (Można zamiast pudełek zbudować wieżę z klocków).

    d) Szukanie pantofelka Kopciuszka.

        Rodzic chowa w pokoju bucik dziecka, tak aby dziecko nie widziało.

        Następnie dziecko próbuje odszukać bucik, a rodzic kieruje dziecko za pomocą haseł:

        zimno - ciepło.

3. Zabawa rozwijająca słuch fonematyczny "Ile to sylab?"

    Jeżeli masz karty pracy w domu, otwórz książkę na stronie 31.

    Kartę pracy znajdziesz także tutaj:

    Karta ze strony 31

    Odpowiedz na pytanie: Ile sylab ma słowo książka?

    Podziel nazwy pozostałych obrazków na sylaby. Nazwa którego obrazka ma tyle samo sylab

    co słowo książka? Pokoloruj ten obrazek.

4. Ćwiczenia kształtujące orientację przestrzenną ,,Gdzie jest moja książka?"

    Zabawę tę można wykonywać zarówno na siedząco, jak i na stojąco.

    Wersja wykonywania ćwiczeń na siedząco:

      - Połóż książkę przed sobą.

      - Połóż książkę za sobą.

      - Połóż książkę obok siebie.

      - Podnieś książkę nad głowę.

      - Połóż książkę po swojej lewej stronie. (przypominamy strony, dla ułatwienia można

        założyć na lewy nadgarstek frotkę, gumkę recepturkę, itp.)

      - Połóż książkę po swojej prawej stronie.

      - Dotknij książką lewego kolana, ramienia, ucha, stopy.

      - Dotknij książką prawego kolana, ramienia, ucha, stopy.

    Wersja wykonywania ćwiczeń na stojąco:

      - Połóż książkę na podłodze.

      - Stań przed książką.

      - Stań za książką.

      - Podnieś książkę do góry.

      - Wykonaj skręt tułowia z książką do lewego boku.

      - Wykonaj skręt tułowia z książką do prawego boku.

      - Stań na prawej nodze i postaraj się podnieść książę wysoko do góry.

      - Stań na lewej nodze i postaraj się podnieść książkę wysoko do góry.

5. Z pewnością masz swoją ulubioną baśń. Narysuj lub namaluj ją.

    Praca plastyczna "Moja ulubiona baśń".

    Zróbcie zdjęcie i prześlijcie na maila wrejmak@przedszkole.naleczow.pl 

    Prace powiększą naszą galerię. Bardzo miło jest je oglądać i podziwiać.

6. W ramach poobiedniego odpoczynku zachęcamy do obejrzenia filmu edukacyjnego

    "Jak powstaje papier?"

    https://abc.tvp.pl/39733264/jak-powstaje-papier-odc-75

≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈

PONIEDZIAŁEK 04.05.2020 R. 

TEMAT DNIA: JAKIE KSIĄŻKI LUBIMY?

Przypominamy, że dzisiaj - 4 maja obchodzony jest Dzień Strażaka

1. Po weekendzie poćwiczymy trochę buzie.

    Zabawa logopedyczna "Śniadanie Puchatka" (kliknij tutaj)

2. Lubisz zagadki? Rozwiązywanie zagadek tematycznych ,,Co to jest?"

    Rodzic czyta zagadkę, dziecko wskazuje obrazek, który według niego jest rozwiązaniem zagadki.

    a) Gdy chcesz stworzyć obrazek nowy,

        taki piękny, kolorowy.

        Będzie ci potrzebna ona,

        najlepsza będzie biała, ale może być i czerwona.

        Na niej namalujesz lub narysujesz, co tylko chcesz,

        a potem możesz wyciąć każdą narysowaną rzecz. (KARTKA PAPIERU)

    b) Czyta ją mama, czyta i tata

        często w obrazki jest bogata.

        Dużo liter na każdej stronie,

        są historie o królu na tronie.

        Są też wiersze rymowane,

        najlepiej, gdy przez babcię czytane. (KSIĄŻKA)

    c) Zanim zaczniesz czytać książkę,

        najpierw, gdy ją bierzesz w rączkę,

        patrzysz, co jest z tyłu, co jest z przodu,

        czy jest tam rysunek samochodu?

        Jest i taka, co przedstawia niedźwiadka,

        to właśnie jest... (OKŁADKA)

                                                    ILUSTRACJE DO ZAGADEK:

3. A teraz trochę ruchu. Do zabawy potrzebne będą butelki oraz kulki z gazet lub małe piłeczki.

   Zestaw zabaw ruchowych prowadzonych Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.

   - maszerujemy w różnych kierunkach z wysokim unoszeniem kolan,

   - podskakujemy na jednej nodze,

   - "wycieczka raków" - chodzimy tyłem podpierając dłonie i stopy o podłogę,

   - chodzenie slalomem na czworakach między butelkami wody,

   - biegamy w różnych kierunkach, na hasło "Jaskółki" - wykonujemy ćwiczenie

     (stajemy na jednej nodze, ręce rozkładamy na boki, pochylamy tułów do przodu),

   - rodzic kładzie się na brzuchu, dziecko porusza się na czworakach po pokoju, omijając rodzica,

   - dziecko kładzie się na dywanie, rodzic turla dziecko,

   - swobodna zabawa kulkami z gazet/piłeczkami.

4. Porozmawiajcie z Rodzicami na temat ulubionych książek znajdujących się w domu.

    Rozłóżcie na środku dywanu, podłogi książki, które macie w domu.

    Omawiamy z dzieckiem tematykę zgromadzonych książek.

    Rodzic tłumaczy, że książki mogą zawierać krótkie opowiadania (pokazuje taką książkę),

    opowiadać długą historię (pokazuje taką książkę) lub mogą być napisane wierszem (pokazuje taką

    książkę). Mogą być także książki o dinozaurach, o samochodach, poradniki kulinarne, przewodniki

    turystyczne, atlasy (pokazujemy takie książki), itp.

    Dziecko mówi, jaką książkę lubi najbardziej, czy lubi jak czyta mu się książki.

    Opowiada jest jego ulubiona książka, stara się wymienić jej tytuł oraz bohaterów w niej występujących.

    Podczas tej zabawy uczymy dziecko również poprawnego budowania zdań.

5. A teraz trochę matematyki. Zabawa z elementem liczenia "Książkowe mole".

    Rodzic wraz z dzieckiem siedzi przy kąciku z książkami. Rodzic recytuje wierszyk:

    ,,Zachwycamy się książkami,

    jesteśmy książkowymi molami.

    Gdy poczytać długo masz chęć,

    weź książek ...więcej/ mniej niż pięć"

    Rodzic raz używa słowa ,,więcej", a raz ,,mniej", a także zmienia liczbę książek, np.:

    więcej niż cztery, mniej niż trzy, więcej niż dwie, mniej niż osiem itd...

    Zabawę powtarzamy kilkukrotnie.

6. Podczas poobiedniego odpoczynku posłuchaj wiersza D. Niemiec "Ale wstyd!"

    Dnia pewnego ciepłą zieloną wiosną

    mała Ania patrzyła, jak kwiatki rosną.

    A że chciała narysować sobie takie ładne kwiatki,

    umieściła je na książce, na środku okładki.

    Wiem, powiecie, że Ania książkę tak zniszczyła,

    ale jeszcze ta historia wcale się nie skończyła.

    Ale wstyd!

   Siostra Ani, gdy tylko spostrzegła jej poczynania,

   zaczęła szukać jakiegoś rozwiązania.

   Chciała książkę wyszorować szczoteczką i wodą.

   Może one na ten kłopot coś pomóc tu mogą?

   Ale zamiast się poprawić, wszystko się pogorszyło,

   bo książce to pranie wcale nie posłużyło.

   Ale wstyd!

   Mama, gdy zobaczyła poczynania swoich córek,

   za zniszczenie książki dała im porządną burę.

   Bo się okazało, że książka nie należy do dzieci,

   a jedynie ktoś im tę książkę do czytania polecił.

   I mama z biblioteki ją wypożyczyła.

   A to bardzo ważna kwestia w tym momencie była.

   Ale wstyd!

   Przecież książki nawet pomazanej nie można wyrzucić.

   Trzeba będzie ją do biblioteki jak należy zwrócić.

   I wyjaśnić przyczynę jej stanu fatalnego,

   jej pogięcia i pomięcia, obrazka nieoczekiwanego.

   I książkę odkupić lub zapłacić karę.

   Nikt się w takiej sytuacji nie czuje doskonale.

   Ale wstyd!

   Szybko do biblioteki poszła z córkami mama.

   W bibliotece jak zwykle siedziała pani ta sama.

   Przywitała wszystkich i już książkę ogląda.

   Badawczo się przygląda książce, dziewczynkom się przygląda.

   - I co żeście tutaj, łobuziaki, uczyniły?

   - Przepraszamy, trochę żeśmy książkę uszkodziły.

   Ale wstyd!

   - No cóż, musicie teraz naprawić swe zachowanie.

   Zaraz wymyślę dla was jakieś zadanie.

   Pomożecie mi poustawiać stos książek na półki,

   a wtedy wybaczymy wam te wyczyny, te bzdurki.

   Dziewczynki zabrały się do pracy ku uciesze mamy.

   - Jak dbać i szanować książki, teraz zapamiętamy.

   A gdzie wstyd? Już minął, znikł!

   Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat przeczytanego wiersza, zwraca dzieciom uwagę

   na prawidłowe obchodzenie się z książkami: nie wolno poplamić książki ani zaginać rogów,

   należy delikatnie odwracać kartki, by ich nie podrzeć, odkładać książki na swoje miejsce.

7. Pobawcie się w "Szpital dla książek".

    Posegregujcie książki na "chore" i "zdrowe", czyli uszkodzone i nieuszkodzone.

    Z pomocą rodzica zabawcie się w lekarzy książek - sklejcie za pomocą taśmy bezbarwnej

    naderwane kartki, okładki. Wyleczone książki możecie odwieźć samochodem na półkę.

TEMATYKA:

1. Tajemnice książek. 04-08.05.

2. W krainie muzyki. 11-15.05.

3. Wrażenia i uczucia. 18-22.05.

4. Święto Rodziny. 25-29.05.

REALIZACJA PODSTAWY PROGRAMOWEJ:

1. Fizyczny obszar rozwoju dziecka.

2. Emocjonalny obszar rozwoju dziecka.

3. Społeczny obszar rozwoju dziecka.

4. Poznawczy obszar rozwoju dziecka.

ZAMIERZENIA:

1. Kształtowanie u dzieci umiejętności współdziałania, rozwiązywania sytuacji problemowych na zasadzie dochodzenia

   do kompromisu.

2. Wdrażanie do dbałości o higienę, zdrowie, nabywanie sprawności w czynnościach samoobsługowych.

3. Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania i wypowiadania się na dany temat.

    Wzbogacanie zasobu słownictwa o określenia związane z realizowaną tematyką.

    Rozwijanie aparatu mowy poprzez ćwiczenia logopedyczne.

4. Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej sylabowej.

5. Rozbudzanie w dzieciach zainteresowania książką i czytaniem. Uświadomienie konieczności szanowania książek.

   Poszerzanie wiedzy o zawodach: pisarza, grafika, redaktora, drukarza.

6. Zachęcanie dzieci do świadomej obserwacji świata.

   Uświadomienie dzieciom emocjonalnej wartości otoczenia przyrodniczego jako źródła satysfakcji estetycznej.

7. Kształtowanie postaw prozdrowotnych: zachęcanie do ruchu, unikanie hałasu.

8. Kształtowanie umiejętności nazywania własnych stanów emocjonalnych.

   Kształtowanie umiejętności radzenia sobie z emocjami w sposób społecznie akceptowalny.

   Wdrażanie do umiejętnego niwelowania strachu przed ciemnością.

   Rozwijanie umiejętności radzenia sobie ze strachem.

9. Doskonalenie umiejętności odczytywania sygnałów niewerbalnych.

10. Zachęcanie dzieci do zwracania się do innych po pomoc.

11. Kształtowanie poczucia więzi emocjonalnej ze swoją rodziną. 

     Nazywanie członków rodziny, określanie stopnia pokrewieństwa.

     Wyrabianie umiejętności okazywania najbliższym uczuć szacunku i miłości.

12. Rozwijanie umiejętności przeliczania oraz porządkowania zbiorów - stałe poszerzanie zakresu liczenia.

      Rozwijanie umiejętności klasyfikowania przedmiotów.

13. Kształtowanie umiejętności odkodowywania i kodowania informacji.

14. Doskonalenie umiejętności kontynuowania szeregów rytmicznych.

15. Utrwalanie umiejętności nazywania i rozpoznawania figur geometrycznych: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt.

16. Ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu na konkretach, przeliczaniu elementów zbioru, ustalaniu ile ich jest.

17. Ćwiczenia w rozumieniu i stosowaniu pojęć: wysoki, niski; wyższy, niższy; najwyższy, najniższy; takiej samej

     wysokości.

18. Rozwijanie ogólnej sprawności ruchowej. Prowadzenie ćwiczeń kształtujących prawidłową postawę ciała.

     Wzmacnianie mięśni kręgosłupa, grzbietu.

19. Kształtowanie poczucia rytmu, wyobraźni muzycznej i ekspresji ruchowej. 

     Nauka piosenek zgodnych z realizowaną tematyką tygodniową.

     Kształtowanie umiejętności interpretacji utworu muzycznego za pomocą ruchu.

20. Doskonalenie sprawności manualnej. Doskonalenie umiejętności prawidłowego trzymania kredki, nożyczek,

     wypełniania kolorem powierzchni ograniczonej konturem.

Witajcie Przedszkolaki, witajcie Rodzice!

Przed nami kolejny, tym razem nieco krótszy tydzień wspólnych zabaw.

W ostatnim tygodniu kwietnia będziemy rozmawiać o Polsce. Przypomnimy sobie lub poznamy polskie symbole narodowe oraz to, co oznacza, że należy je szanować. Poznamy znaczenie słowa "patriota". Nie zabraknie też legend związanych z naszym krajem. Będą również zabawy z mapą Polski, które pozwolą w sposób niemal niezauważalny przyswoić wiedzę o świecie i nabyć umiejętności orientowania się w przestrzeni (na górze, na dole, po prawej, lewej stronie).  Warto powiesić mapę Polski na ścianie w pokoju dziecka, zaznaczyć miejscowość, w której mieszkacie, miejsca, które wspólnie odwiedziliście, np. podczas poprzednich wakacji, itp.

Serdecznie zapraszamy!!!

INFORMACJA DLA RODZICÓW, KTÓRZY ODEBRALI KARTY PRACY

W tym tygodniu realizujemy karty ze stron: 33, 34.

CZWARTEK 30.04.2020 R.

TEMAT DNIA: STOLICA POLSKI - WARSZAWA

1. Zacznijmy dzień od porannej gimnastyki z rymowanką autorstwa Magdaleny Ledwoń.

Rodzic recytuje rymowankę i jednocześnie demonstruje ćwiczenie, dziecko natomiast powtarza za nim tekst i wykonuje polecenie zgodnie z instrukcją.

Ćwiczenia mięśni rąk. Unosimy wyprostowane ręce nad głową, a następnie opuszczamy po bokach, nie uginając rąk w łokciach – ćwiczenie należy powtórzyć dwa razy.
Taka Polska jest wspaniała, jak wskazuje Polka mała.

Taki kraj wielki, wspaniały, jak wskazuje Polak mały.
Ćwiczenia tułowia w płaszczyźnie strzałkowej. Trzymamy ręce nad głową, a następnie wykonujemy skłon do przodu. Ćwiczenie należy powtórzyć kila razy.
Każdy Polskę kochać chce, Polsce w pas kłaniamy się!
Ćwiczenia mięśni nóg. Maszerujemy po obwodzie koła z unoszeniem kolan.
Polskę przejdę wzdłuż i wszerz, może pójdziesz ze mną też?
Ćwiczenia tułowia w płaszczyźnie czołowej. Wykonujemy skłony boczne, na prawą i na lewą stronę.
Czy na lewo, czy na prawo, dla Ojczyzny ćwiczę żwawo.
Ćwiczenia mięśni rąk i nóg. Robimy kilka „pajacyków”.
Każda zdrowa Polka fika co dzień rano pajacyka!

Każdy zdrowy Polak fika co dzień wieczór pajacyka!
Ćwiczenia tułowia w płaszczyźnie złożonej. Pochylamy tułów, unosimy wyprostowane ręce na boki do wysokości ramion, a następnie swobodnie je opuszczamy. Powtarzamy ćwiczenie kilka razy.
Lecę jak ten orzeł biały, wielki, dumny i wspaniały!
Ćwiczenia mięśni brzucha. Leżymy tyłem, z nogami lekko ugiętymi w kolanach. Stopy przylegają do podłogi. Próbujemy unieść tułów do pozycji pionowej bez podpierania się rękoma.
Chociaż mały się wydaję, to dla Polski rano wstaję!
Ćwiczenia mięśni grzbietu. Stoimy z rękoma wyprostowanymi na wysokości klatki piersiowej i wykonujemy wymachy na boki.
Każdy dzień mnie wita szczerze, bo ja w moją Polskę wierzę!
Ćwiczenia równoważne. Próbujemy stanąć na jednej nodze, drugą wystawiamy do tyłu, a tułów pochylamy równolegle do uniesionej nogi. Ręce wystawiamy na boki (potocznie „jaskółka”) i wytrzymujemy w tej pozycji przez chwilę.
Kocham moją Polskę tak, jak swą wolność kocha ptak.
Ćwiczenia skoczne. Wykonujemy kilka podskoków w miejscu.
I się cieszę, podskakuję, że tu mieszkam, nie żałuję!

2. Zagadka słuchowa - Co to za stwór? autorstwa Justyny Niedbały

Posłuchaj uważnie zagadki odczytanej przez Rodzica. Zastanów się, jak brzmi jej rozwiązanie.

Pewien stwór w warszawskich lochach mieszkał

i codziennie dzieci straszył,

ślepia miał tak złowrogie, że kto na niego spojrzał,

zaraz życie tracił.

Ale i na niego przyszła kiedyś pora,

gdy odkryto, że zwierciadło może zgładzić tego potwora!  (Bazyliszek)

Jeśli nie znasz odpowiedzi, obejrzyj bajkę klikając w poniższy link - tam znajdziesz rozwiązanie zagadki.

https://www.youtube.com/watch?v=mvrGgjPlehs

Spróbuj odpowiedzieć na pytania:

Gdzie można było spotkać Bazyliszka?

W jakim mieście mieszkał Bazyliszek?

Poproś rodzica, aby pomógł Ci odnaleźć Warszawę na mapie Polski.

Warszawa to stolica naszego kraju. Z tym miastem związanych jest wiele legend, np. o Warszawskiej Syrence czy o Warsie i Sawie. Legenda to taka opowieść, w której znajduje się trochę prawdziwych, a trochę zmyślonych wydarzeń. Jeśli chciałbyś zapoznać się z legendami o historii powstania Warszawy, podajemy linki, z których możesz w wolnych chwilach skorzystać.

https://www.youtube.com/watch?v=2X9THxfuGRs

https://www.youtube.com/watch?v=iid3EQOSSFw

3. Dla szczególnie zainteresowanych zabytkami Warszawy, dla lubiących zwiedzanie, mamy propozycję "wycieczki" po naszej stolicy. Przewodniczką tej wycieczki będzie Maja - nieco starsza od Was dziewczynka. Kliknijcie w poniższy link i przenieście się na chwilę do Warszawy! Miłego zwiedzania!

https://www.youtube.com/watch?v=RV06Kif2eiA

4. Spróbujmy teraz nauczyć się piosenki pt. Jestem Polakiem, dzięki której poznacie także inne ważne miasta w Polsce, m.in. Zakopane, Kraków, Gdańsk... Jest tam także mowa o Warszawie. Czy "zwiedzaliście" z Mają te zabytki, które pojawiają się w piosence? Link do piosenki oraz tekst znajdziecie poniżej.

https://www.youtube.com/watch?v=Y1MI1NaCJhA

Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Ciuchcia na dworcu czeka
Dziś wszystkie dzieci pojadą nią by poznać kraj
Ciuchcia pomknie daleko
I przygód wiele na pewno w drodze spotka nas
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Pierwsze jest Zakopane
Miejsce wspaniałe
Gdzie góry i górale są
Kraków to miasto stare
W nim piękny Wawel
Obok Wawelu mieszkał smok
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Teraz to już Warszawa
To ważna sprawa
Bo tu stolica Polski jest
Wisła, Pałac Kultury, Królewski Zamek
I wiele innych, pięknych miejsc
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Toruń z daleka pachnie
Bo słodki zapach pierników kusi mocno nas
Podróż skończymy w Gdański
Stąd szarym morzem można wyruszyć dalej w świat
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty

ŚRODA 29.05.2020 R.

TEMAT DNIA: LICZYMY WIDOKÓWKI

1. Dla rozgrzewki proponujemy zabawę ruchową "Maszerujemy".

    Rodzic wystukuje rytm do maszerowania (np. uderzając łyżką w metalowy kubek, klaszcząc w dłonie,

    itp.). Dziecko maszeruje po obwodzie koła w rytm podawanego przez rodzica tempa marsza.

    Należy zwrócić uwagę na wyprostowane plecy, prawidłowe unoszenie kolan.

    Na hasło "chorągiewki", dziecko unosi jedną rękę w górę i naśladuje ruchy machania chorągiewką.

    Na hasło "balony" dziecko unosi obydwie ręce nad głowę.

    Dla uatrakcyjnienia zabawy rodzic może stosować różną dynamikę marszu:

    marsz cichy - ostrożne stawianie kroków przez dziecko i marsz głośny - dziecko mocno tupie.

2. Pokoloruj flagę Polski. (Flaga do pobrania z przykładowych kart pracy na bieżący tydzień).

    Czy pamiętasz kolory, które powinny się znaleźć na fladze? Który kolor jest na górze, a który na dole?

3. Zabawa dydaktyczna "Widokówki z Polski".

    Z pewnością w każdym domu znajdą się widokówki otrzymane od rodziny czy znajomych

    wysłane z różnych regionów Polski. A może przywieźliście je z wakacyjnego wypoczynku.

    Obejrzyjcie widokówki, spróbujcie posegregować je, np. na te, które przedstawiają morze, góry, miasta.

    Każdy rodzaj ułóż w osobne szeregi. Policz, ile widokówek jest w każdym szeregu,

    których jest najmniej, których najwięcej, a może tyle samo?

4. Labirynt "Doprowadź Janka do domu". (do pobrania z przykładowych kart pracy na bieżący tydzień;

    labirynt pochodzi z zasobów scholaris).

    Rozpocznij klikając na strzałkę zwróconą w prawą stronę w lewym dolnym rogu.

    Klikaj na strzałki na dole ekranu. Podczas zabawy, mów, czy Janek idzie do góry, w bok, czy do dołu.

    A może odgadniesz, czy skręca w lewą czy w prawą stronę?

5. Posłuchaj wiersza D. Niemiec "To moja Polska", może nauczysz się go na pamięć?

    Tu jest moje miejsce na Ziemi.

    Tu jest mój dom i moja rodzina.

    Tu jest moje miasto, moje ulice.

    Tu każdy mój dzień się kończy i zaczyna.

    Znam tu każdy plac, każdy zakątek.

    Tu mam kolegów i chodzę do przedszkola.

    To miejsce kochać, cenić i szanować

    to moja Polaka - patrioty rola.

   (w tym miejscu można wyjaśnić dzieciom słowo patriota, jeżeli same nie zapytają o jego znaczenie)

6. W ramach poobiedniego odpoczynku zachęcamy do obejrzenia spektaklu teatralnego

    "Pyza na polskich dróżkach" w wykonaniu aktorów Teatru H. Ch. Andersena w Lublinie

    https://www.youtube.com/watch?v=7YEeW66xbHc

WTOREK 28.04.2020 R.

TEMAT DNIA: BARWY NARODOWE

1. Rozruszajmy najpierw nasze ręce, przyda im się taka rozgrzewka - mają dziś bowiem do wykonania  pracę plastyczną. Zapraszam więc do zabawy paluszkowej pt. "Żołnierze maszerują" autorstwa Joanny Wołoch. 

Maszerują żołnierze drogą,

dzieci „spacerują” palcami wskazującym i środkowym jednej dłoni po przedramieniu drugiej

tupią prawą i lewą nogą.

uderzają piąstkami o podłogę; na zmianę raz prawą, raz lewą

Maszerują żołnierze raz i dwa,

„spacerują” palcami wskazującym i środkowym jednej dłoni po przedramieniu drugiej; wyciągają kciuk i palec wskazujący

każdy w sercu Polskę ma.

palcami wskazującymi kreślą w powietrzu kształt serca

Na ich czapce orzeł świeci,

łączą kciuki obu dłoni i machają paluszkami, podnosząc je do czoła

kraju strzegąc od stuleci.

układają dłonie w „lornetkę” i przykładają do oczu

Gdy żołnierze maszerują,

„spacerują” palcami wskazującym i środkowym jednej dłoni po przedramieniu drugiej

nasze serca się radują.

krzyżują dłonie i kładą na klatce piersiowej

Dłonie rozruszane, pora rozruszać nogi! Na chwilę "zamieńcie się" w żołnierzy wojska polskiego. Maszerujcie w rytmie wyklaskiwanym, bądź wystukiwanym przez rodzica (rodzic może zmieniać tempo). Gdy rodzic przestaje klaskać, "żołnierz" zatrzymuje się w pozycji na baczność i czeka na kolejny sygnał.

2. Ręce rozruszane, nogi rozruszane, pora rozruszać nasze języki! To ćwiczenie ułatwi Wam wymawianie słowa podczas nauki wiersza. Zaczynamy zabawę artykulacyjną "Podróż Pana Języczka" autorstwa Moniki Majewskiej

Pan Języczek wstał wcześnie rano, gdy usłyszał dźwięk budzika (dryń, dryń…). Był niewyspany, więc ziewnął kilka razy, coraz szerzej otwierając usta (aaa…, aaa…, AAA…). Wstał z łóżka i wymył porządnie zęby (dzieci przesuwają językiem po górnych, a następnie po dolnych zębach), wziął szybki prysznic (szyyyyy…) i z pośpiechem wybiegł z domu, trzaskając drzwiami (dzieci zaciskają wargi i otwierają je szybko wypuszczając lekko powietrze – w ten sposób powinny wydobyć charakterystyczny dźwięk pyknięcia). Wsiadł do swojego auta i jechał nim na spotkanie do miasta (brum…, brum…). Niestety, w  mieście był straszny korek, a  zdenerwowani kierowcy ciągle naciskali na klakson (pibiip, piiiibiiip...). Jedynie Pan Języczek się nie denerwował i wyglądał raz przez jedno, a raz przez drugie okno (dzieci dotykają językiem raz prawego, a raz lewego kącika ust), ciesząc się, że ma czas na zwiedzanie tak pięknego miasta. Podjeżdżał pomalutku do kolejnych świateł i nucił sobie pod nosem (dzieci przez chwilę nucą dowolne melodie). Po chwili zauważył bardzo wysoki budynek i aż jęknął ze zdziwienia (oooo…). To właśnie tam umówił się z ciocią Rozalią na spotkanie. Zajechał autem na parking i zamknął drzwi (klik…, klik…), a potem długo szedł po schodach i tak się zmęczył, że aż się zasapał (yyy..., yyy…). Kiedy wyszedł na samą górę, na środku sali czekała na niego ciocia, którą ucałował na powitanie (cmok, cmok) i razem podziwiali piękne widoki zachwycając się nimi (ooooo…).

3. A teraz obiecany wiersz. Będzie on inspiracją do dzisiejszej pracy plastycznej. Poćwiczcie dziś swoją pamięć, starając się w wolnych chwilach powtarzać za rodzicem treść wiersza.

"Barwy ojczyste" (Czesław Janczarski)

Powiewa flaga,

Gdy wiatr się zerwie

A na tej fladze

Biel jest i czerwień.

Czerwień – to miłość,

Biel – serce czyste,

Piękne są nasze Barwy ojczyste.

Po wysłuchaniu wiersza porozmawiajcie z rodzicami na temat Jak wygląda flaga Polski? Gdzie jeszcze znajdziemy te same barwy? Czy wiecie jak wygląda godło Polski? Wszystkie informacje na temat symboli naszego kraju, znajdziecie w krótkim filmiku ukrytym w linku poniżej. Zachęcam do obejrzenia.

https://www.youtube.com/watch?v=FJ83BRqFPBA

4. Na pewno już przypomnieliście sobie, jak wygląda godło Polski. Teraz możemy przystąpić do pracy plastycznej, spróbujemy wykonać nasze godło.

Z pewnością lubicie malować palcami, stemplować, wyklejać. To do dzieła!

Na sztywnym kartonie w  kolorze czerwonym: odbijamy tułów orła na środku kartki za pomocą gąbki (wyciętej przez rodzica i zamoczonej w białej farbie plakatowej); skrzydła orła odbijajmy rękami (dłonie malujemy wcześniej białą farbą plakatową, przykładamy z każdej strony tułowia po dwa razy - drugie odbicie obok odbicia poprzedniego, aby skrzydła były szerokie); ogonek i nogi odbijamy widelcem zanurzonym wcześniej w białej farbie. Na koniec przyklejamy oko (wycięte przez rodzica z czarnego papieru) oraz koronę (wyciętą ze złotego lub żółtego papieru, bądź złotka z czekolady) – koronę możemy również odbić widelcem zanurzonym w żółtej farbie. I gotowe! Jak wyglądają Wasze godła? Czekamy na zdjęcia.

W razie braku w domu czerwonego kartonu, możecie sami wykonać podkład do godła, malując białą kartkę czerwoną farba plakatową. Po wyschnięciu farby wykonujemy orła w sposób opisany powyżej. A może macie jakieś inne pomysły na wykonanie godła? Wykorzystajcie je!

5. Pora na odpoczynek. Posłuchajcie legendy o wawelskim smoku. Z jakim polskim miastem związana jest ta legenda?

https://www.youtube.com/watch?v=FKfB_h7HqC8

PONIEDZIAŁEK 27.04.2020 R..

TEMAT DNIA: MÓJ KRAJ, MOJA MIEJSCOWOŚĆ, MOJA ULICA, MÓJ DOM

1. Jak zwykle zaczynamy dzień od zabawy ruchowej.

    Dzisiaj zabawa "Zwiedzamy Polskę". Do zabawy potrzebna będzie mapa Polski

    Mapa Polski, piłka lub zwinięta kulka z gazety (dość duża).

    Uczestnicy zabawy ustawiają się w tzw. ,,pociąg”.

    Rodzic wskazuje na mapie góry.

    Wspólnie śpiewają pierwszą zwrotkę popularnej piosenki ,,Jedzie pociąg z daleka” i ,,jadą” w góry.

    Po zakończeniu I zwrotki dziecko naśladuje czynność wysiadania z pociągu, następnie naśladuje

    wchodzenie pod górę (powolny marsz, plecy lekko pochylone do przodu).

    Kolejny element, to "zabawy na polanie” (podskoki, swobodne bieganie, rzuty piłką do drugiej osoby).

    Na koniec następuje radosne "zbieganie” z niewysokiej górki.

    Dziecko ponownie, wsiada” do pociągu (ustawienie w rzędzie), a rodzic na mapie wskazuje morze.

    Razem, śpiewając zwrotkę piosenki ,,Jedzie pociąg z daleka” ,,jadą” nad morze.

    Tu naśladują skakanie przez fale i pływanie w wodzie.

2. Obejrzyj zdjęcia. Czy poznajesz te budynki? W jakim mieście można je znaleźć?

    Czy wiesz, gdzie mieszkasz? To jest miasto czy wieś? Jeżeli miasto - to, czy znasz nazwę ulicy,

    przy której mieszkasz? Jeżeli nie pamiętasz, poproś Rodziców o pomoc.

    Zabytki Nałęczowa

3. Lubisz układać puzzle? 

    Spójrz na załącznik nr 1 w anonsie powyżej (Przykładowe karty pracy do realizowanej w tym

    tygodniu tematyki). Na obrazku widzisz mapę Polski.

    Wskaż morze (pamiętasz, jak ono się nazywa?), góry, jeziora.

    A może pamiętasz, jak nazywa się najdłuższa rzeka Polski oraz stolica?

    Rozetnij mapę na fragmenty, tnij po wyznaczonych liniach.

    Wymieszaj elementy i spróbuj złożyć je w całość.

    Czy to zadanie było trudne?

4. A teraz - bez wychodzenia z domu - wybierzemy się na wycieczkę po Polsce.

    Poniżej zamieszczamy słowa piosenki "Piękna Polska - to mój kraj", którą należy

    śpiewać na znaną melodię "Jedzie pociąg z daleka".

    W trakcie śpiewania oglądaj zdjęcia zamieszczone poniżej:

    Zdjęcia do piosenki

        Piękna Polska, to mój kraj. (zdjęcie nr 1)

        Dla mnie wszystko jest tu naj…

        Morskie plaże tam i tu, (zdjęcie nr 2)

        Lubię fale mieć u stóp. (zdjęcie nr 3)

        Chętnie w góry jadę ,bo (zdjęcie nr 4)

        Góry bardzo piękne są.

        Chodzę szlakiem tu i tam, (zdjęcie nr 5)

        Krajobrazy piękne mam .(zdjęcie nr 6)

        Lubię zwiedzać ten mój kraj. (zdjęcie nr 7)

        Tutaj wszystko jest jak raj. (zdjęcie nr 8)

        W Polsce dobrze mieszkać, bo (zdjęcie nr 10)

        Przygód można przeżyć sto.

                  (zdjęcia pochodzą z zasobów internetu)

 5. Z pewnością znasz legendę "O Lechu, Czechu i Rusie".

    Tu znajdziesz legendę napisaną wierszem, poproś rodzica o przeczytanie jej.

     https://www.bajkowyzakatek.eu/2010/05/polskie-legendy-wierszem-o-lechu-czechu.html

6. Podczas zabaw popołudniowych pobaw się w architekta.

    Zaprojektuj i zbuduj z klocków różnorodne domy, mogą być domy parterowe i piętrowe.

    Może stworzysz klockowe miasto?

    Zdjęcia budowli możecie przesyłać na maila: wrejmak@przedszkole.naleczow.pl.

Witajcie Przedszkolaki, Witajcie Rodzice w kolejnym tygodniu naszych internetowych „spotkań”.

Była już tematyka o kosmosie, poznaliście planety, a w tym tygodniu dowiecie się czegoś więcej

na temat planety nam najbliższej, czyli Ziemi. Zastanowimy się, w jaki sposób możemy, oraz dlaczego powinniśmy o nią dbać.

Jakie czyhają na nią zagrożenia i w jaki sposób także Wy jako małe dzieci możecie im zaradzić.

Zapraszamy!!!

INFORMACJA DLA RODZICÓW, KTÓRZY ODEBRALI KARTY PRACY

W tym tygodniu realizujemy karty ze stron: 25, 26, 27, 28, 29.

Opowiadanie do ćwiczenia na stronie 28 znajdziecie Państwo poniżej:

Opowiadanie "Pstryk" G. Kasdepke

W razie jakichkolwiek wątpliwości, prosimy o kontakt mailowy.

PIĄTEK 24.04.2020 R.

TEMAT DNIA: "CZYSTY LAS"

1. Zapraszamy do zabawy ruchowej z elementami ćwiczeń ortofonicznych - rodzic czyta opowieść i udziela dziecku odpowiednich instrukcji.

Był ciepły kwietniowy poranek. Mały Staś wraz z rodzicami wybrał się na wycieczkę. Chłopczyk z plecakiem na plecach dzielnie maszerował (marsz). Łąka, po której szedł, porośnięta była bujną trawą, więc Staś podnosił wysoko kolana (marsz z wysokim podnoszeniem kolan). Na skraju łąki płynął strumyk (odgłos: "szyszy..."). Na szczęście był płytki i można go było przejść, przeskakując z kamienia na kamień (podskoki z nogi na nogę). W oddali słychać było stukanie (odgłos: "stuk, stuk..."). To dziędzioł! Las był już blisko. Wkrótce weszli w gęste zarośla. Staś schylał się, żeby przejść (marsz w pozycji kucznej). Podniósł wysoko ramiona, żeby odchylić wiszące na wysokości głowy gałęzie (podnoszenie na zmianę lewego i prawego ramienia). Po chwili przedzierania się przez gęstwinę rodzina dotarła na polanę. Zmęczeni marszem wędrowcy (odgłos: "uff, uff...") postanowili zrobić sobie przerwę. Usiedli na kocu (siad krzyżny), wdychali świeże powietrze (głębokie wdechy i wydechy) i słuchali odgłosów lasu...

2. Dzisiaj, jak w każdy piątek - zajęcia ruchowe! Zapraszamy więc na rozgrzewkę, czyli zajęcia ruchowe poranne.

Papierowe kule - dziecko otrzymuje od rodzica gazetę, którą musi zgnieść w kulę. Rodzic zwraca uwagę, aby dziecko ugniatało gazetę dokładnie, dwoma rękami. Następnie dziecko rozkłada kulę delikatnie, żeby gazeta nie podarła się. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Celowanie do kosza - zabawa ruchowa z elementami rzutu i celowania. Do zabawy dziecko wykorzystuje kule zrobione z gazet - takie, jak te utworzone podczas pierwszej zabawy. Dziecko staje na brzegu dywanu, na środku rodzic ustawia pusty kosz na świeci lub wiaderko. Dziecko rzuca kulami, próbując trafić do kosza.

3. A teraz krótka przerwa na wysłuchanie wierszyka pt. "Obietnica" autorstwa Iwony Salach.

Gdy do lasu pójdą dzieci

żadne w lesie nie naśmieci,

bo papierki i butelki

dają pożar - czasem wielki.

Każdy malec obiecuje,

że przyrodę uszanuje.

Nie wystraszy w lesie zwierza

co do wody właśnie zmierza.

Nie zabrudzi rzeki także.

Dba o czystość, dba a jakże!

A więc dziecię moje młode

przed zagładą chroń przyrodę.

Treść wierszyka na pewno uświadomiła Wam, że zanieczyszczenia są wynikiem działalności człowieka, Można jednak tego uniknąć, sprzątając, budując oczyszczalnie ścieków i spalin, bezpiecznie obchodząc się z ogniem, aby nie stać się sprawcą pożaru.Proponuję, abyśmy złożyli teraz obietnicę, że zawsze będziemy dbać o przyrodę. Wstańmy więc...Rodzic odczyta Wam treść obietnicy, a my po każdym  odczytanym zdaniu odpowiemy: Obiecujemy! Do złożenia obietnicy możesz zaprosić rodzeństwo bądź innych domowników.

Rodzic: Będziemy sprzątać po sobie śmieci. Dzieci: - Obiecujemy!

Rodzic: W lesie będziemy cichymi gośćmi. Dzieci: Obiecujemy!

Rodzic: Będziemy chronić przyrodę. Dzieci: Obiecujemy!

4. Po krótkim przerywniku wracamy do ćwiczeń.

Tym razem pokaże je Wam Lulisia wraz z Lulitulisiami. Wystarczy kliknąć w poniższy link, aby udać się na niezwykły spacer po lesie.

https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc

5. Na zakończenie Quiz. Nasza tygodniowa tematyka dobiega końca. Pora na podsumowanie w formie quizu. Zapraszamy do sprawdzianu swojej gotowości do podjęcia roli strażnika przyrody.

1. Widzisz, że dziecko obłamuje gałęzie z drzewa. Co robisz?

a). przyłączasz się do niego - wspólnymi siłami złamiecie więcej gałęzi,

b). krzyczysz, że zaraz też mu coś złamiesz,

c). tłumaczysz mu, że robi w ten sposób krzywdę drzewu - każda gałązka i liść drzewa żyją i rosną.

2. Zauważasz, że kilka dziewczynek zrywa kwitnące w trawie drobne kwiatki. Jak się możesz zachować?

a). zdecydowanie odpychasz je od kwiatów,

b). starasz się je przekonać, żeby przestały zrywać kwiaty. Tłumaczysz, że takie śliczne, delikatne kwiatuszki są zupełnie bezbronne - kiedy się je zerwie, szybko zwiędną, a w trawie będą żyły o wiele dłużej,

c). wyrywasz im kwiaty, depczesz je i wyrzucasz do śmietnika.

3. Kilku chłopców gra w piłkę. Piłka co chwila wpada im na grządki kwiatowe. Co postanawiasz zrobić?

a). zabierasz piłkę i biegniesz na skargę do pani,

b). pytasz, czy możesz zagrać z nimi i stajesz na bramce na grządce kwiatowej,

c). prosisz, żeby przenieśli się w inne miejsce - grządka to dom kwiatów, nie wolno wpadać bez zaproszenia do czyjegoś domu i bałaganić w nim.

4. Obserwujesz dzieci wykopujące łopatkami do piasku dołki na trawniku. Co robisz?

a). tłumaczysz spokojnie, że właśnie niszczą trawę i korzenie wielu innych maleńkich roślinek - trawnik nie czuje się z tym najlepiej, zapraszasz dzieci do piaskownicy i proponujesz wspólne zbudowanie pięknego zamku,

b). zabierasz łopatki, krzyczysz na dzieci i wsypujesz im piasek za kołnierze,

c). przynosisz łopatkę dla siebie i pokazujesz, jak wykopać naprawdę duże doły na trawniku.

CZWARTEK 23.04.2020 R.

TEMAT DNIA: "CO Z TYMI ŚMIECIAMI?"

1. Zacznijmy dzień od zabawy ruchowej "Latające woreczki".

    Do zabawy potrzebne będzie kilka woreczków (ewentualnie 1) wypełnionych ryżem lub kaszą,

    woreczek można zastąpić skarpetą związaną ciasno na końcu gumką recepturką; skakanka lub sznurek

    albo włóczka.

    Dziecko przechodzi z jednego do drugiego końca pokoju z woreczkiem ułożonym kolejno na różnych

    częściach ciała - głowie, ramieniu, dłoni wyciągniętej do przodu, stopie itp.

    W drugiej części zabawy układamy na podłodze ze skakanki, sznurka lub włóczki okrąg lub kilka okręgów

    jeden w drugim. Ustalamy linię początkową.

    Dziecko staje na linii, a następnie wrzuca woreczki do okręgu (w wypadku kilku okręgów

    - do najmniejszego).

    Możecie ustalić punktację za celny rzut, wspólnie przeliczać zdobyte punkty, porównywać liczbę punktów

    zdobytych przez różne osoby. DOBREJ ZABAWY!

2. Posłuchaj wiersza "Kolorowe kosze" A. Dziechciarczyk.

    Kolorowe kosze,

    śmieci do nich noszę.

    Pięknie segreguję,

    kolorów pilnuję.

    Do żółtego kosza

    wrzucam plastikowe,

    a do niebieskiego

    śmieci papierowe.

    Zielony pojemnik

    na szkło kolorowe.

    Żółty połyka także

    śmieci metalowe.

    Jest jeszcze kosz biały

    na bezbarwne szkło.

    Wiesz już, co gdzie wrzucać.

    Zapamiętaj to!

    Segreguj odpady,

    poznaj świat kolorów,

    zbuduj kosze z klocków

    naucz się wyborów.

3. Wczoraj ćwiczyliście segregowanie odpadów.

    Dzisiaj - dla utrwalenia - proponujemy grę z Rybką MiniMini

    https://www.miniminiplus.pl/rybka-minimini/gry/segregacja-smieci

    Przeciągaj pojawiające się odpady i wrzucaj do kosza w odpowiednim kolorze.

    I jak? Wszystkie zadania zostały poprawnie wykonane?

    Gratulacje! Jesteś Mistrzem segregacji!

4. Dla relaksu posłuchaj piosenki „Świat w naszych rękach“, może zaśpiewasz ją?

    https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE

    Słowa piosenki:

    I zwrotka:

       Ci co lubią segregację
       Otóż oni mają rację
       Gdy w osobne pojemniki
       Lecą papier, szkło, plastiki
   Refren (2x):

       Cały świat jest w naszych rękach
       Właśnie o tym ta piosenka
       Możesz dbać o cały świat
       Chociaż masz niewiele lat
   II zwrotka:

       A recykling trudne słowo
       Chodzi o to by na nowo
       Z naszych śmieci zrobić coś
       Papier, plastik albo szkło
    Refren (2x)

       Cały świat jest w naszych rękach
       Właśnie o tym ta piosenka
       Możesz dbać o cały świat
       Chociaż masz niewiele lat
   III zwrotka:

       Więc dorośli oraz dzieci
       Posłuchajcie
       Sprawą śmieci trzeba zająć się dziś
       Żeby jutro dobrze żyć
    Refren (3x):

       Cały świat jest w naszych rękach
       Właśnie o tym ta piosenka
       Możesz dbać o cały świat
       Chociaż masz niewiele lat

5. Jeżeli chcecie dowiedzieć się więcej, zachęcamy do obejrzenia bajki „Przygody Rozi.

    Recykling dla dzieci”

   https://www.youtube.com/watch?v=w1WZaMvttjU

    W tej bajce, podobnie, jak w piosence pojawia się słowo „recykling“.

    Czy wiesz już co ono oznacza? Tak, to ponowne wykorzystanie odpadów.

    Potrafisz wypowiedzieć słowo recykling?
6. Wszyscy dobrze znają bajkę o Czerwonym Kapturku, ale ta wersja z pewnością zaskoczy niejednego.

    Poproś Rodziców o przeczytanie bajki przed snem. Jeżeli macie taką możliwość, bajkę możecie

    wydrukować i pokolorować obrazki.

    http://odpady.czestochowa.pl/files/ekologiczny%20czerwony%20kapturek_05-06

    -2012_niska_rozdzielczosc.pdf

ŚRODA 22.04.2020 r.

TEMAT DNIA: MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ ZIEMI

Dziś wyjątkowy dzień, czy wiecie dlaczego? Swoje święto obchodzi dziś nasza planeta - Ziemia. Dziś szczególnie powinniśmy uświadomić sobie, jak ważne jest troszczenie się o środowisko naturalne. Tego dnia w przedszkolu, każdego roku spotykamy się w ogrodzie - sadzimy bratki oraz wzbogacamy nasze przedszkolne rabaty o nowe rośliny. Podczas spaceru zbieramy śmieci z okolicznych chodników. Staramy się zrobić coś, co wpłynie korzystnie na naszą planetę, co sprawi, że także my poczujemy się lepiej.

Choć w tym roku będzie inaczej i nie spotkamy się w przedszkolnym ogrodzie aby posadzić kwiaty, możemy świętować ten dzień wspólnie z naszą planetą we własnych domach, ogrodach. Zachęcam Was, abyście wspólnie z rodzicami posadzili rośliny w ogrodzie - może to być jedna roślina, np. krzew lub drzewko, o które będziecie dbali i podziwiali jak rośnie przez długie lata. Może to być też kwiat, posadzony w doniczce na tarasie lub balkonie, czy też na rabacie w przydomowym ogrodzie. Jeśli nie macie ogrodu, bo np. mieszkacie w bloku, również możecie posadzić roślinkę w doniczce, pielęgnować ją i podziwiać na okiennym parapecie. Na pewno znajdzie się w domu roślina, która wymaga odmłodzenia, zapytajcie mamę, jak należy ją rozdzielić lub pobrać zaszczepkę, aby urosła druga roślina. Możecie także nadać swojej roślinie imię. Zachęcam Was do wzbogacenia naszej grupowej galerii poprzez przesłanie zdjęć Waszych własnoręcznie posadzonych roślin wraz z nazwą bądź imieniem, jakie im nadaliście.

1. Zapraszamy Was do porannych zabaw słuchowych oraz logopedycznych.

Dziwne dźwięki - rodzic wręcza dziecku różne przedmioty: gazety, kartki, plastikowe i szklane butelki, kubeczki po jogurtach, puszki po napojach itp. Dziecko zgniatając, stukając, próbują wydobyć z nich dźwięk. Następnie rodzic ustawia mały parawan i chowa za nim po jednym egzemplarzu wszystkich przedmiotów. Rodzic wydobywa z nich dźwięk a dziecko zgaduje, jaki przedmiot usłyszało.

Wielkie sprzątanie (Katarzyna Tomiak-Zaremba) - rodzic prowadzi gimnastykę narządów mowy, opowiada i demonstruje poszczególne ćwiczenia. Dziecko powtarza. Rodzic kontroluje poprawność wykonania. 

Języczek robi porządki w buzi, ogromnie przy tej pracy się trudzi.

wysunięcie języka z ust i przesuwanie w prawo i lewo

Wymiata śmieci z każdego kątka, bo o to właśnie chodzi w porządkach.

„czesanie” zębami dolnej, a następnie górnej wargi

Myje podłogę, sufit odkurza, już coraz bardziej czysta jest buzia.

dotykanie czubkiem języka podniebienia dolnego i górnego

Myje każde okienko dokładnie, żeby mieć w domu czysto i ładnie.

przesuwanie językiem po górnych i dolnych zębach

Po pracy wzdycha: ech, och i ach. Nareszcie czyste mieszkanie ma!

głębokie wdechy i wydechy

2. A może wolisz zabawę w teatr?

Czy chciałbyś mieszkać w czystym, niezaśmieconym świecie? Zastanówcie się, jak to zrobić, aby nie niszczyć przyrody. Ważną sprawą jest też dbanie o porządek w swoim środowisku i reagowanie, gdy ktoś je zaśmieca i niszczy. W tej zabawie spróbujcie wcielać się w rolę osoby, która reaguje w takich właśnie sytuacjach. Najlepiej, gdy w rolę osoby zaśmiecającej wcieli się miś lub pacynka, którą pokieruje rodzic. Jeśli pojawi się sytuacja konfliktowa, rodzic z pewnością pomoże Ci z niej wybrnąć. Przykładowe tematy scenek:

Widzisz, że ktoś łamie gałęzie i obrywa liście. Zwróć mu uwagę, że drzewa produkują tlen, bez którego nie możemy żyć.

Jakiś łobuz rzuca papierki z cukierków na ulicę. Poproś, żeby tego nie robił, a jeśli nie będzie chciał przestać, poproś o pomoc osobę dorosłą. 

Spotkałeś sąsiada obok śmietnika. Widzisz, że nie segreguje śmieci. Wytłumacz mu, dlaczego to jest ważne.

Jesteś na plaży z rodzicami. Ktoś myje tam swój samochód i brudna woda wpada do wody, w której się kąpiecie. Wytłumacz mu, że to zanieczyszcza wodę.

3. Przed przystąpieniem do kolejnej zabawy, proponujemy Wam obejrzenie krótkiego filmu edukacyjnego dotyczącego segregowania śmieci.

https://www.youtube.com/watch?v=BGnBQTE3oqU

Po obejrzeniu filmu, poćwiczmy nawyk segregowania odpadów. Rodzic rozkłada na dywanie cztery okręgi, np. uformowane ze sznurków bądź włóczki. W każdym okręgu kładzie kartkę w innym kolorze (niebieski, żółty, zielony, brązowy). Okręgi symbolizują pojemniki na różne rodzaje odpadów. Na środku dywanu są rozsypane przedmioty pełniące rolę śmieci, które należy posegregować (elementy makulatury, gazety, tektura, niepotrzebne ulotki, plastikowe butelki, puszki po napojach, plastikowe opakowania, szklane butelki po napojach, słoiki, szklane opakowania po kosmetykach, liście przyniesione ze dworu, gałązki, skórki z owoców itp.). Spacerujcie po sali przy dźwiękach piosenki "Nasza planeta", a gdy muzyka zamilknie, podnoście po jednym przedmiocie i połóżcie w odpowiednim okręgu, czyli pojemniku. Gdy ponownie usłyszycie muzykę, nadal spacerujcie po dywanie. Gdy wszystkie odpady zostaną posegregowane, policzcie ile przedmiotów znajduje się w poszczególnych okręgach. Czy wiecie, w którym jest najwięcej, a w którym najmniej?

4. Na zakończenie, na cześć dzisiejszego święta, wysłuchajcie wiersza poświęconego naszej planecie - Ziemi. Zastanówcie się: Jakie bogactwa można spotkać na powierzchni naszej planety? Jakie skarby kryją się w głębi ziemi? Dlaczego nazywamy je bogactwami naturalnymi? Do czego ludziom potrzebne są bogactwa naturalne?
Nasza Ziemia

(Ewa Stadtmüller)
Wokół słoneczka – pewnie to wiecie,

krąży planeta najmilsza w świecie.

Z daleka patrząc, tonie w błękicie,

a jak wiadomo, woda to życie.
W zieleni lasów, łąk i gaików

wszelakich stworzeń żyje bez liku:

roje owadów, tęczowe ptaki,

gady i płazy, ryby i ssaki.
Dla nich owoce rosną na drzewach,

a w kłosach złote ziarno dojrzewa,

dla nich nasionko – maleńkie takie

staje się rzepką albo burakiem.
Gdy sięgnąć głębiej – ku sercu Ziemi,

węgiel, gaz, ropę – wszystko znajdziemy!

Pokłady srebra i soli skały,

wszystkie potrzebne minerały!
Chrońmy bogactwa te nieprzebrane,

szanujmy skarby darmo nam dane,

całe to dobro, które jest dla nas.

Niech żyje ZIEMIA – nasza kochana!
 

WTOREK 21.04.2020 R.

TEMAT DNIA: WODA ŹRÓDŁEM ŻYCIA

1. Posłuchaj zagadek, a dowiesz się, o czym będziemy rozmawiać dzisiaj.

    a) Służy do picia,
        służy do mycia,
        bez niej na ziemi
        nie byłoby życia. (wersja łatwiejsza)

    b) Co tak wygląd zmieniać może:
        gdy jej dużo - zwie się morzem,
        a gdy ilość jest niewielka
        to jest kropla lub kropelka. (wersja trudniejsza)

2. Rozpoczynamy dzień od zabawy ruchowej „Omiń kałuże“.

    Nie możemy wyjść na dwór, ale to nie przeszkodzi nam w zabawie.

    Wystarczy porozkładać na podłodze kartki ze starej gazety (mogą być lekko zgniecione)

    - to będą kałuże.

    Zadaniem Rodzica jest wystukanie rytmu, np. uderzając 2 pustymi butelkami plastikowymi

    (szybko, wolno, głośno, cicho).

    Dziecko biega w rytm wystukiwany przez rodzica, omijając kałuże.

3. Posłuchaj wiersza J. Papuzińskiej „Chora rzeka”

    Śniła się kotkowi rzeka,

    wielka rzeka, pełna mleka...

    Tutaj płynie biała rzeka.

    Jak tu pusto!

    Drzewo uschło...

    Cicho tak-

    ani ptak, ani ważka, ani komar, ani bąk,

    ani gad, ani płaz, ani ślimak, ani żadna wodna roślina,

    ani leszcz, ani płoć, ani pstrąg,

    nikt już nie żyje tutaj,

    bo rzeka jest zatruta.

    Sterczy napis: „Zakaz kąpieli“.

    Mętny opar nad wodą się bieli.

    Chora rzeka nie narzeka,

    tylko czeka, czeka, czeka...

                  Jak myślisz, dlaczego tak się stało, że drzewa uschły i nie było widać żadnych zwierząt?

4. A teraz trochę plastyki.

    Stwórz "Podwodny świat". Możesz wykorzystać farby, kredki, flamastry,

    ścinki materiałów, folii, co tylko masz w domu.

    Jak zawsze z niecierpliwością czekamy na zdjęcia Waszych prac.

    Miłej, twórczej zabawy!

5. I ciut matematyki.

    Narysuj i wytnij kilka kropel z papieru, poproś rodziców o pomoc.

    Włącz ulubioną piosenkę, może być to piosenka "Nasza planeta" z wczorajszego dnia.

    - Pamiętaj, że wtyczkę do kontaktu wkłada zawsze osoba dorosła!

    Biegaj w rytm muzyki, trzymając w ręku krople z papieru.

    Gdy muzyka cichnie - ułóż z kropel dwie wijące się rzeczki.

    Policz krople wody w rzeczkach, używając liczebników porządkowych: pierwsza, druga,

    trzecia, itd., porównaj, w której rzece jest więcej kropli.

6. W trakcie wieczornej kąpieli pobaw się wodą w łazience - dotykaj, przelewaj przez ręce,

    pryskaj palcami.

    Powiedz:

    - Jaka jest woda? Czy ma kolor?

    - Czy woda jest potrzebna? Do czego?

    - Czy da się żyć bez wody?

    Sprawdź dotykiem, z zamkniętymi oczami, jak jest różnica między wodą ciepłą a zimną.

    Wniosek: nie da się ustalić temperatury wody bez dotknięcia, więc należy uważać,

    by się nie poparzyć.

7. A może zainteresują Cię filmy?

    "Woda. Mamo, tato, co wy na to?"

    https://www.youtube.com/watch?v=0Ku1GpAO3RM

    "Woda krąży - woda wraca. Obieg wody w przyrodzie"

    https://www.youtube.com/watch?v=ylxVLAxOxDY

PONIEDZIAŁEK 20.04.2020 r.

TEMAT DNIA : DBAMY O ŚRODOWISKO

1. Na "dzień dobry" rozgrzejemy nasze aparaty artykulacyjne następującymi ćwiczeniami:

(Rodzic czyta dziecku opowiadanie i prezentuje poszczególne ćwiczenia, a dziecko powtarza ich sposób wykonania).

Każde dziecko w swoim domu segreguje śmieci. Do innego pojemnika wrzuca plastik i metal (wypychanie językiem prawego, potem lewego policzka), do innego papier (wypychanie językiem przestrzeni między górną wargą a zębami), a do jeszcze innego szkło (wypychanie językiem przestrzeni między dolną wargą a zębami). W niektórych miastach bywa i tak, że jeden pojemnik w domu przeznacza się na plastik, metal i papier, a drugi na szkło (powtórzenie wyżej opisanych kolejnych ruchów). Kiedy kosze są pełne, wtedy przyjeżdżają śmieciarze i zabierają posegregowane śmieci ciężarówką do sortowni (naśladowanie warczenia silnika ciężarówki). Tam śmieci rozkłada się na różne taśmy (kilkukrotne wystawianie języka i chowanie go z powrotem do buzi). Śmieci wędrują do maszyn, które je rozdrabniają na małe elementy (otwieranie i zamykanie buzi wyszczerzonej w uśmiechu). Plastik, metal lub szkło trafiają do wielkich pieców, w których zamienia się je na gorącą masę (gwizdanie, niczym czajnik z wrzącą wodą lub wypuszczanie powietrza przez dzióbek z warg). Masę przelewa się do foremek, z których powstają nowe słoiki, puszki lub butelki. Papier natomiast miesza się z wodą (oblizywanie językiem ust), a z powstałej w ten sposób masy wytwarza się papier makulaturowy.

Tak robi woda – zabawy dźwiękonaśladowcze. Dzieci naśladują odgłosy wydawane przez wodę, np. szumienie – przeciągłe wypowiadanie głoski „sz”; kapanie – kląskanie; huczenie wodospadów – przeciągłe wypowiadanie sylaby „hu”.

 Bąbelki w butelce – zabawa oddechowa. Dzieci wpuszczają do butelki pełnej wody powietrze przez słomkę. Obserwują, co się dzieje z wodą i powietrzem.

2. A teraz troszkę ruchu - poranna gimnastyka ilustrująca treść opowiadania Magdaleny Ledwoń Nie śmieć w lesie.

Dzieci wybrały się na spacer do lasu (marsz po obwodzie koła). W lesie świetnie się bawiły, biegając (trucht po obwodzie koła), skacząc (podskoki obunóż do wnętrza i na zewnątrz koła) i hasając (przeskoki w miejscu, z nogi na nogę). Ale po skończonej zabawie zachowały się bardzo nieładnie – zostawiły w lesie wielką górę śmieci. Mieszkające tam zwierzęta spotkały się, naradziły i  postanowiły: „Nie chcemy bałaganu w  naszym domu!”, dlatego wzięły się za porządki. Sarenki przetoczyły papierowe kulki z gazet do pojemnika na papier (czworakowanie po dywanie, z toczeniem papierowej kulki nosem). Wiewióreczki postanowiły współpracować przy sprzątaniu plastikowych butelek (dzieci ustawione w rzędzie podają plastikowe butelki pomiędzy nogami lub nad głową). Niedźwiedzie urządziły turniej w trafianiu do celu i wrzuciły wszystkie puszki do pojemnika na metalowe odpady (zabawa rzutna – celowanie puszkami do pojemnika). Pamiętajcie jednak, że to była tylko bajka. Zwierzęta nie posprzątają bałaganu, który zostawicie w lesie. Dlatego zabierajcie swoje śmieci.

3. Kliknijcie w poniższy link, posłuchajcie piosenki w wykonaniu zespołu Śpiewające Brzdące. Dowiecie się, czego potrzebuje nasza planeta. Po wysłuchaniu piosenki sami przekonacie się, że dbanie o środowisko wcale nie jest trudne.

https://www.youtube.com/watch?v=1MZovZPTP7I

 4. Zapraszamy także do obejrzenia krótkiego filmu edukacyjnego związanego z tematyką dbania o środowisko.

Zastanówcie się, co zagraża naszej planecie? Dlaczego powietrze jest zanieczyszczone?

Powietrza bowiem  nie widać, ale oddychając można je poczuć. Brudne, zanieczyszczone powietrze powoduje, ze gorzej się czujemy, jesteśmy słabi, boli nas głowa. Mamy szarą cerę, często chorujemy. Jak możemy temu zaradzić? Odpowiedź znajdziecie w filmie ukrytym pod poniższym linkiem:

https://www.youtube.com/watch?v=0WS8vo0iD2k

5. Podczas poobiedniego odpoczynku posłuchajcie opowiadania " Ekologia według dziadka" Magdaleny Ledwoń.

Odwołując się do własnych doświadczeń oraz prosząc o podpowiedź rodziców,  zastanówcie się, czym jest recykling, ekologia, ochrona środowiska. 

– A wiesz, wnuczku, że kiedy byłem małym chłopcem, w naszym domu też stosowaliśmy recykling? – powiedział dziadek Bogdan, kiedy Krzyś skończył się dzielić wrażeniami z warsztatów o ochronie środowiska, które odbyły się w jego przedszkolu. – Naprawdę? – zdziwił się chłopiec. – Przecież nasza pani mówiła, że w Polsce dopiero od niedawna jest taka moda. – Z tego, co wiem – dziadziuś ciągnął temat – to wasza pani jest mniej więcej w wieku twojej mamy, prawda? – Krzyś pokiwał twierdząco głową. – Czyli nie było jej jeszcze na świecie, kiedy ja byłem w twoim wieku. – Wnuczek znów przytaknął dziadkowi. – Więc pewnie nie wie, co się wtedy robiło z odpadkami… Ale, jeśli chcesz, to ja ci chętnie opowiem. Będziesz mógł podzielić się tą wiedzą ze swoją panią i kolegami z przedszkola. Krzyś aż podskoczył z radości. Pani Zosia jest bardzo mądra, wie bardzo dużo, więc wiedzieć o czymś, o czym ona nie ma zielonego pojęcia, to jest coś! – Zacznę od tego – podjął temat dziadek Bogdan – że kiedy ja byłem mały, nie mieliśmy takich kartonowych opakowań na mleko czy napoje, jakie są teraz. Ba! W ogóle nie było mleka w kartonie ani soków w plastikowych butelkach. Oczy Krzysia zrobiły się okrągłe ze zdziwienia. – To co wy piliście, tylko wodę? – zapytał. – Nie. – Zaśmiał się dziadziuś. – Nasza mama robiła kompoty z owoców, które zbieraliśmy w sadzie za domem. Latem codziennie gotowała świeży. A na zimę zaprawiała kompoty i soki w słoiczkach. Słoiki trzeba było kupić w sklepie, ale można ich było używać przez kilka lat z rzędu. No chyba że któryś się rozbił, wtedy zbierało się skorupy i zanosiło się je do sąsiadów, którzy budowali domy. W tamtych czasach panowała śmieszna moda. Kiedy murarze pokrywali dom tynkiem, wkładali takie potłuczone szkiełka albo lusterka w świeży tynk. Elewacja na takich domach błyszczała i połyskiwała na słońcu. – Dziadek zamyślił się na chwilę, jakby widział ten dom oczyma wyobraźni. Po chwili jednak ciągnął dalej swoją opowieść. – Zaś mleko mieliśmy prosto od krowy. Moje siostry, ciocia Władzia i ciocia Stasia, codziennie przed szkołą musiały wydoić krowy. Przynosiły mleko w wiadrach do domu. Mama część mleka zostawiała dla nas. Stało w wielkim garnku w spiżarce. Drugą część przelewała do wielkich blaszanych baniek i wystawiała na ławeczce przy drodze. Panowie z mleczarni podjeżdżali ciężarówką i zabierali nasze mleko. Później w szklanych butelkach trafiało do sklepów w mieście. Ale nigdy nie było zapakowane w karton – dodał dziadziuś. – Czyli nie było plastikowych butelek ani kartonowych opakowań? – upewnił się Krzyś. – Powiem ci jeszcze, że nie mieliśmy w ogóle plastikowych opakowań. Ani foliowych reklamówek i woreczków na śniadanie. – Dziadek był wyraźnie rozbawiony zdziwioną miną wnuczka. – Nie? To w czym nosiliście zakupy? – dopytywał Krzyś.
– Na zakupy chodziliśmy bardzo rzadko. Ale kiedy już się wybraliśmy, to mieliśmy ze sobą koszyki. Mój dziadek, a twój prapradziadek plótł takie koszyki z gałęzi wikliny, która rosła kępami w sąsiedztwie naszych pól. Nawet gałęzie poddawaliśmy recyklingowi – zażartował. – To skąd braliście jedzenie? – zapytał wnuczek. – Wszystko, czego potrzebowaliśmy, rosło albo na naszym polu, albo w naszej oborze. – Zaśmiał się dziadek, ale widząc zaskoczoną minę Krzysia, kontynuował swoją historię. – Mięso mieliśmy z kur, kaczek, królików i świnek, które mój tata hodował w stajni. Z tego mięsa twój pradziadek robił też wędliny. Kury i kaczki niosły nam jajka. Moim codziennym zadaniem było wybieranie jajek z kurzej grzędy. Skorupki, które zostawały po rozbiciu, mama rozgniatała na małe kawałeczki i dawała znów kurom do jedzenia wymieszane razem z ziarnem, żeby miały wystarczająco dużo minerałów, aby dalej nieść jajka. Oprócz tego mieliśmy krowę i kozę, które dawały mleko. Z mleka moja mama robiła sery. Warzywa mieliśmy z naszego pola. Obierki z warzyw, zepsute owoce czy liście z sadu i słomę, którą wymiataliśmy spod zwierząt, zrzucaliśmy do specjalnie przygotowanej dziury za stajnią. Tam zamieniało się to wszystko w nawóz, który później wywoziliśmy z tatą na pole, żeby użyźnić ziemię. – To tak jak my! Tylko że my wyrzucamy bioodpadki na kompostownik. A jak zamienią się w nawóz, razem z tatą podsypujemy krzewy i drzewka w naszym ogrodzie. Opowiedz mi coś jeszcze, dziadziu – poprosił Krzyś. – Chleb piekła moja mama w domu. Do sklepu chodziliśmy po mydło, potrzebne było nie tylko do mycia, ale też do prania. Nie kupowało się mydła w takich pięknych kolorowych opakowaniach. Stało ułożone na półce w kostkach, takich w szaroburym kolorze. Ale przynajmniej było o wiele bardziej przyjazne dla środowiska niż współczesne proszki i detergenty do prania – stwierdził dziadek. – Czasami mogliśmy kupić sobie cukierki. Oczywiście, były sprzedawane bez papierków. Pan sprzedawca nakładał łopatką cukierki do rożka zrobionego z wczorajszej gazety i zawijał górną część, żeby cukierki nie wypadły, a potem je ważył. W ogóle w gazety mama pakowała nam drugie śniadanie do szkoły. Nie marnowaliśmy wtedy papieru. Najpierw czytało się gazetę, później przerabiało się na opakowanie, a na koniec służyła jako podpałka do pieca. W sklepie kupowaliśmy też masło. Masła nie pakowano w gazetę, tylko w specjalny pergaminowy papier. Moja mama zbierała te arkusze, a później wykładała nimi blachę, w której piekła ciasta. – A ubrania skąd braliście? – dopytywał Krzyś. – Ubrania też rzadko dostawaliśmy, zazwyczaj szyła nam je mama. Ale kiedy już kupiono nam coś nowego, dbaliśmy o tę rzecz. Najpierw chodziliśmy w tym wyłącznie do kościoła albo do lekarza lub zakładaliśmy nowy strój, gdy jechaliśmy do miasta. Kiedy ubranie się zniszczyło, mogliśmy nosić je do prac w stajni i polu. A kończyło żywot jako kapota na strachu na wróble albo jako ścierka kuchenna. Czasami zdarzało się, że nie zdążyliśmy znosić ubrania. Wtedy oddawaliśmy je młodszemu rodzeństwu albo kuzynostwu. Naprawdę nic się wtedy nie marnowało – wspominał dziadek Bogdan. – Dobrzy gospodarze starali się naprawić każdą zepsutą rzecz, a jeśli się nie udało, to wykorzystywali ją do innych celów, np. uszkodzone garnki najpierw się naprawiało, a kiedy już nie mogły służyć w domu, stawały się miską dla psa, karmnikiem dla drobiu albo pojemnikiem na śruby lub gwoździe w tacinym
warsztacie. U twojego pradziadka w komórce pełno było różnej wielkości metalowych puszek po konserwach, w których trzymał różne drobne przedmioty i narzędzia. Dzbanki i kubki z uszkodzonymi uszami mama obsadzała kwiatami lub ziołami i stawiała na parapecie. Raz mój tatuś przerobił stare koło roweru na korbę do wyciągania wody ze studni. Krzyś w duchu przyznał rację dziadkowi. Recykling to w końcu przerabianie starych, zużytych przedmiotów na zupełnie nowe, które znów można wykorzystać. Dziadek opowiedział też Krzysiowi o tym, jak wspólnie z kolegami kąpali się w rzece za wsią, bo woda w niej była bardzo czysta. O tym, jak zamiast lodów lizali zimą sople lodu. Można to było robić, bo w powietrzu, chmurach i śniegu nie było zanieczyszczeń, których teraz jest niestety pełno. Krzyś zazdrościł dziadkowi, że mógł pić wodę bezpośrednio ze źródełka, bo nie było skażone środkami chemicznymi, a w lesie zamiast butelek i puszek znajdował jagody i grzyby. Tego dnia, kiedy Krzyś kładł się do łóżka, marzył o tym, że kiedy dorośnie, to będzie mógł, jak jego dziadek, popływać w rzece, a nie w basenie. A póki co postanowił walczyć z zaśmiecaniem środowiska. Jak? Może będzie przypominał mamie, żeby zabierała ze sobą koszyk, kiedy będzie szła na zakupy do osiedlowego sklepu...